Zoocena.pl • Rasy psów • Bulterier

Rasy psówŚrednieTerieryWielka Brytania

Bulterier

Anna B

0

Bulterier to pies, którego powszechna opinia jest zgoła inna od jego prawdziwego charakteru. Mimo tego, co sądzą o nim ludzie, bulterier to rasa psów wiernych, przyjaznych i bardzo przywiązanych do właściciela i jego rodziny. Prawda, jest nieustępliwy oraz odważny, do tego bardzo energiczny i ruchliwy, ale czuły, jak mało który pies. Bulterier jest silnie zbudowany i umięśniony. Wobec obcych ludzi jest z reguły bardzo przyjaźnie nastawiony, ale by zachowywał się też przewidywalnie w otoczeniu innych psów i zwierząt, należy mu zapewnić szkolenie oraz socjalizować go już od szczeniaka.

Spis treści

Klasyfikacja FCI – nr wzorca: 11

• Grupa III – Teriery
• Sekcja 3 – Teriery typu „bull”
• Psy tej rasy podlegają próbom pracy w niektórych krajach.
• Pochodzenie: Wielka Brytania
• Rozmiar: Średni
• Długość życia: 10 do 14 lat

Wygląd

Bulterier to pies średniej wielkości, o grubym kośćcu i budowie atlety. Dla jednych brzydki, inni dostrzegą piękno w jego harmonijnej linii profilu. Jedni i drudzy powiedzą natomiast – pies rasy bullterier ma wygląd co najmniej nietypowy.

Cechą charakterystyczną, która sprawia, że bardzo trudno pomylić bulteriera z innym psem, jest jego jajowata głowa, o opadającej linii profilu (down face). Podłużna, masywna, silna, a sięga aż do końca kufy, nie będąc przy tym toporna. Swój jajowaty kształt i doskonałe wypełnienie głowa ukazuje, gdy patrzy się na nią od przodu. Profil tworzy łagodny łuk, który opada aż do czubka nosa.

Ta słynna już głowa spoczywa na długiej i dobrze umięśnionej szyi, która przechodzi w zaokrąglony tułów, wpisujący się w prostokąt. Grzbiet mocny, klatka piersiowa głęboka, żebra wysklepione poprawnie. Noszony poziomo ogon jest krótki i nisko osadzony. Patrząc od tyłu, kończyny dolne bulteriera są równoległe, z dobrze umięśnionymi nogami, oraz udami. Stawy skokowe i kolanowe o bardzo dobrym kątowaniu. Przednie kończyny psa również są mocne oraz równolegle.

Brytyjski terier spogląda na nas niezwykle ciemnymi oczami. Z reguły są czarne, albo ciemnobrązowe, o kształcie wąskim, trójkątnym i skośnie ustawionym. Nasłuchuje nas uszami, które są raczej małe, cienkie i osadzone blisko siebie. W momentach wzmożonego zainteresowania, bulterier stawia je prosto do góry. Nos tego psa musi być obowiązkowo czarny. Żuchwa oraz jego nożycowy zgryz są bardzo mocne.

Szata bulterierów jest twarda w dotyku, dobrze przylega i jest błyszcząca, a włos bardzo krótki. Zimową porą u psów tych pojawia się miękki podszerstek.

Bulterier umaszczony bywa na różne kolory, najpopularniejsze to:

• biały
• czarny

ale zdarzają się również psy:

• płowe
• pręgowane
• trójkolorowe (tricolor)

Umaszczenie niebieskie oraz czekoladowe jest wysoce niepożądane.

Wielkość i waga

Wzorzec rasy FCI nie ustala konkretnych zakresów wielkości oraz wagi psów rasy bulterier. Wzorzec wspomina tylko, iż pies powinien wyglądać tak, jakby przy swoim wzroście miał maksymalną masę ciała, która odpowiada typowi oraz płci.

Wysokość w kłębie: Pies: 35-45 cm

Suka: 32 do 42 cm

Przybliżona waga: Pies: 22-38 kg

Suka: 20-32 kg

Zdrowie 

Bulterier wykazuje się raczej dobrą odpornością na choroby, wykazuje przy tym jednak podatność na niektóre z nich. Jego cechą jest, że raczej nie sygnalizuje bólu, na który jest odporny, dlatego tak ważna jest uważna obserwacja psa przez właściciela.

Bulteriery są psami radzącymi sobie nieźle z warunkami atmosferycznymi. Znoszą dobrze wysoką temperaturę, chociaż z racji na niektóre niepokryte sierścią części ciała, powinniśmy rozważyć nałożenie specjalistycznego kremu przeciwsłonecznego podczas tych dni najbardziej słonecznych.

W okresie zimowym psy te dorabiają się podszerstka, który zapewnia podstawową ochronę przed zimnem. W przypadku bardzo niskich temperatur zbyt długie przebywanie bulteriera na zewnątrz nie jest najlepszym pomysłem.

Na co najczęściej choruje pies rasy bulterier?

Bulteriery borykają się głównie z następującymi przypadłosciami:

• zwichnięcia rzepki
• dysplazja stawu biodrowego
• zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD)
• zaburzenia nerek
• problemy sercowe
• głuchota
• padaczka
• alergie skórne i piodermia
• śmiertelne zapalenie akrodermii (wrodzona choroba metaboliczna)

Jak pielęgnować bulteriera?

Pielęgnacja psa rasy bulterier jest łatwa, chociaż wymaga od nas pewnej systematyczności. Do cotygodniowego wyczesywania sierści sprawdzi się gumowa szczota, lub rękawica lekko nawodniona, która świetnie zbiera martwy włos.

Pies nie potrzebuje częstych kąpieli, do której powinniśmy użyć szamponów dla psów o skórze wrażliwej.

Kolejnym elementem pielęgnacji jest przycinanie wilczych pazurów bulteriera, które nie dotykają ziemi, przez co same się nie ścierają. Dodatkowo częstej kontroli powinniśmy poddawać oczy i uszy psa.

Żywienie – jaka karma dla bulteriera?

Bulterier ma ogromny apetyt, a przez to skłonności do tycia. Aby pies zachował swoją muskularną sylwetkę, należy pieczołowicie kontrolować jego dietę. Odpada dokarmianie resztkami z obiadu oraz uleganie żebraniu. Nawet przysmakowe nagrody treningowe powinny trafić do naszego dietetycznego rozliczenia.

W karmieniu psów rasy bulterier sprawdzi się zarówno karma gotowa, jak i ta przygotowywana samodzielnie. W pierwszym przypadku mogą to być karmy zarówno suche, jak i mokre. W drugim zaś nie powinniśmy zapomnieć o odpowiedniej suplementacji pokarmu. W obu przypadkach natomiast należy zadbać o dużą zawartość białka, co wspomoże prawidłowy rozwój mięśni.

Bulterier nie musi koniecznie jeść dwa razy dziennie. Posiłek wieczorną porą sprawdzi się najlepiej. Wielkość tego posiłku powinna być zawsze uzależniona od wieku psa, jego stanu zdrowia oraz aktywności fizycznej.

Charakter i zachowanie bulteriera

Bulterier ma słabą reputację, ale tylko wśród ludzi, którzy nie znają jego prawdziwego charakteru.

Fakt, pies ma ognisty, a nawet wybuchowy temperament, ale pożytkuje go z reguły w pozytywny sposób.

Bulterier głęboką przywiązuje się do całej rodziny, o której uwagę stale się domaga. Lubi być pieszczony nie tylko przez rodzinę, ale nawet przez osoby nieznajome.

Pies mięśniak jest inteligentny i potrafi dobrze współpracować, chociaż często decyduje się na ignorowanie komend, jest uparty z natury. W ignorowaniu komend może mu również pomagać ogromna energia, która każe mu biegać z miejsca na miejsce. Właściciel musi przygotować się na pełne skupienie oraz zaangażowanie w procesie wychowawczym, a także na pewien rygor, byle bez brutalności (może ona negatywnie wpływać na agresywne zapędy psa). Z racji na swoje łakomstwo, szkolenie pozytywne może być bardzo skuteczne. Jednym z problemów wychowawczych jest lęk separacyjny, nad którym trzeba pracować od młodego wieku psa i nauczyć go umiejętności rozstawania się z bliskimi.

Temperament, energia psa, oraz jego proces wychowawczy sprawiają, że nie jest to pies dla każdego, a już na pewno nie dla osoby, która nigdy wcześniej nie miała psa. Bulterier powinien trafić w ręce właściciela rozumiejącego dobrze rasę i jej potrzeby.

Bulterier chętnie zwraca na siebie uwagę i często robi to za pomocą szczekania. Nie jest cichym psem.

Konieczne jest zapewnianie psom tej rasy odpowiedniej i dużej dawki stymulacji ruchowej. W innym przypadku, mimo iż psy te są bardzo przywiązane do rodziny, mogą zdecydować się na ucieczkę w celu „rozprostowania” gnatów. Warto zwrócić uwagę, że ten rodzinny pies nie cierpi rozłąki, wobec czego, jeśli ucieka, to znaczy, że zaniedbaliśmy mocno tę część jego potrzeb.

Ten wulkan energii potrafi w samotności i nudzie niszczyć domowe przedmioty, radząc sobie w ten sposób z sytuacją.

W ograniczonych przypadkach bullterier może też sprawdzić się jako pies stróżujący. Będąc przyjaźnie nastawionym do obcych, umie mimo to wyczuć nieproszonego gościa. Dodatkowo jest owiany złą sławą i dużo ludzi się go po prostu boi.

Bulterier a dzieci

Ten energiczny pies uwielbia zabawę z dziećmi. Jest w niej czasami nawet zbyt nadgorliwy, dlatego w przypadku harców z bardzo małymi dzieciakami, warto zadbać o obecność osoby dorosłej.

Przygotowywanie bulteriera do zabaw z dziećmi to proces, który rozpoczyna się już podczas szkolenia szczeniaka.

Czy pies rasy bulterier nadaje się do bloku, domu, mieszkaniu, na wsi?

Bulterier odnajdzie swoje miejsce w każdych warunkach mieszkaniowych, nawet w niewielkim mieszkaniu. Warunkiem jest zapewnienie psom tej rasy minimum dwóch godzin spaceru dziennie.

Samotny bulterier staje się szybko nieszczęśliwy, dlatego czy jest to mieszkanie, czy duży dom z ogrodem, nie powinnyśmy go na długo opuszczać.

Historia rasy

Przodków bulteriera należy doszukiwać się w psach wykorzystywanych do walk na Wyspach Brytyjskich, gdzie to w XI i XII w. bardzo popularne było organizowanie walk psów nie tylko między sobą, ale także z lwami i niedźwiedziami.

W XIV w. było to już głównie szczucie byków, co było podstawą hazardowych zabaw Brytyjczyków, a właścicielom psów pozwalało zarabiać na życie. Specjalnie wyhodowane psy do walki z bykami zostały nazwane buldogami. Były to psy lekkie, zwinne, bardzo silne i odporne, trochę przypominające współczesnego buldoga.

Szczucie byków zostało zakazane królewskim dekretem w 1835 r. Na miejsce tej krwawej rozrywki pojawiły się inne. Teraz popularne stało się tępienie szczurów, oraz ponownie walki psów. W takich okolicznościach buldogi już się nie sprawdzały, dlatego rozpoczęto proces mieszania buldoga z białym terierem angielskim. Powstałe z tego procesu psy nazwano bull and terrier dog. Charakteryzowały się kosmatą i szorstką szatą, a ich uszy były krótko przycięte.

W końcu, w połowie XIX w. James Hinks wpadł na pomysł wyhodowania jeszcze lżejszego psa, który miałby naturalnie sterczące uszy i krótką, białą sierść. Do tego projektu James Hinks użył, oprócz buldoga i białego teriera, również dalmatyńczyka, charta angielskiego greyhound oraz pointera.

W 1862 r. nastąpiła pierwsza prezentacja. Suka o imieniu Puss różniła się znacznie od współczesnego psa rasy bulterier. Była ona lżejsza, a nogi jej były wysokie, umaszczenie białe.

W 1870 r. opracowano pierwszy, nieformalny wzorzec rasy na podstawie psa o imieniu Madman, który był największym osiągnięciem hodowli Jamesa Hinksa. W tamtych jeszcze czasach dużym problemem bulterierów była dziedziczna głuchota tych białych psów. Urozmaicenie kolorystycznego wachlarza rasy poprawiło tę sytuację.

Anglicy bardzo niechętnie odsprzedawali szczenięta bulterierów za granicę, uważali rasę za skarb narodowy. Rozeszły się jednak po świecie, towarzysząc brytyjskim służbom cywilnym oraz wojskowym. Znosiły dobrze klimat zamorskich środowisk, na przykład w Afryce, czy w Indiach.

Obecny wzorzec rasy FCI pochodzi z 2011 roku.

Bulterier w Polsce mógł pojawić się już w okresie międzywojennym, istnieją nieudokumentowane wzmianki o tym psie we Lwowie. Po II wojnie światowej psy tej rasy pojawiły się w ambasadzie brytyjskiej w Warszawie. W dzisiejszych czasach bulterier jest psem w Polsce bardzo popularnym.

Ciekawostki o bulterierze

• mają opinię klauna wśród psów, ze względu na swoją głupkowatą i zabawową osobowość,
• występuje też rasa miniaturowych bulterierów, która nie ma problemów z alergią i wypadaniem włosa.

Ile kosztuje bulterier?

Koszt zakupu psa zależy od renomy hodowli oraz nasycenia rynku. Cena, którą przyjdzie nam zapłacić za szczeniaka rasy bulterier z rodowodem to: 2500 do 4000 zł.

Miesięczny koszt utrzymania tego średniego psa z Wielkiej Brytanii nie jest średni i oscyluje w granicach: 150-200 zł miesięcznie.

Wady i zalety bulteriera