Wielki bałaganiarz i wielki charakter. Pies pochodzący z kanadyjskiej Nowej Fundlandii to pokaźnych rozmiarów zarówno wytrwały pracownik, jak i dusza towarzystwa, który pokocha się zarówno z rodziną, jak i ze wszystkimi znajomymi. W przeszłości nowofundland był wykorzystywany przez rybaków do pomocy w łowieniu, na przykład do wyciągania sieci z morza. Dziś, dzięki tym wrodzonym umiejętnościom, dalej świetnie sprawdzają się w warunkach pracy. Nie bez powodu pies ten nazywany jest wodołazem, doskonale sprawdza się w roli ratownika wodnego.
Spis treści
Klasyfikacja FCI – nr wzorca: 50
- Grupa II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła
- Sekcja 2.2 – Molosy typu górskiego
- Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy.
- Pochodzenie: Kanada
- Rozmiar: Duży
- Długość życia: 8 do 10 lat
Wygląd
Nowofundland jest to rasa psów silnych i dobrze zbudowanych. Te potężne psy zachowują wrażenie lekkości poprzez swoje wysokie nogi.
Nowofundlandy mają szeroką oraz masywną głowę i krótką, oraz kwadratową kufę, na której rośnie krótka i łagodna sierść. Głęboko osadzone oczy są małe i brązowe. Uszy, również małych rozmiarów, są osadzone z tyłu i płasko opadają na boki. Proste i świetnie umięśnione nogi nowofundlanda podtrzymują bez wysiłku masywny i silny tułów.
Średniej długości ogon nowofundlandów zwisa, gdy psy te stoją w miejscu, a unosi się, gdy psy są ruchu.
Sierść jest świetnie przystosowana do wodnego trybu życia tych psów – jest nieprzemakalna. Nowofundlandy mają bardzo gęsty podszerstek oraz prosty włos średniej długości.
Nowofundland kojarzy się z reguły z czarnym umaszczeniem, ale oprócz takiego występują jeszcze dwa inne rodzaje. W zależności od wzorca i odmiany (a istnieją aż trzy) sierść może przyjmować kolor:
- czarny – klasyczne umaszczenie nowofundlanda. Powinna być bardzo mocno wysycona, chociaż dopuszcza się delikatne wybrudzenia od słońca. Na klatce piersiowej, palcach oraz końcu ogona dopuszczalne są białe znaczenia
- brązowy – różne odcienie. Od czekoladowego do złoto brązowego. Białe znaczenia dopuszczalne w tych samych miejscach.
- białoczarny – w pożądanym wzorze jest czarna głowa z białą strzałką i kufą, czarne i symetryczne siodło, czarna nasada ogona i zad.
Wielkość i waga
Wzorzec rasy FCI ustala zakres wysokości rasy Nowofundland, nie podając przy tym żadnych widełek.
Wysokość w kłębie: Pies: 71 cm
Suka: 66 cm
Przybliżona waga: Pies: około 68 kg
Suka: około 54 kg
Wprawdzie duży rozmiar jest bardzo pożądany, to nie jest on ważniejszy od harmonii, prawidłowego ruchu, solidnej i prawidłowej budowy nowofundlanda.
Zdrowie
Nowa Fundlandia to tereny o raczej surowym klimacie, dlatego psy tej rasy świetnie znoszą niskie temperatury, ale nie radzą sobie, gdy jest ciepło. Wtedy powinno się im zagwarantować zacienione miejsce do odpoczynku oraz dodatkową porcję wody. W okresie letnim zaleca się wychodzenie na spacer o wczesnych godzinach porannych, oraz wieczorami. Jeśli jest taka możliwość, trzeba nowofundlandowi umożliwić pływanie w wodzie.
Na co najczęściej choruje pies rasy nowofundland?
Nowofundland jest przyzwyczajony do pracy w wodzie, dlatego oprócz bycia silnym, oraz dużym psem, jest także odporny na choroby. Mimo to ma predyspozycje do zapadania na niektóre schorzenia, takie jak:
- dysplazja stawów biodrowych (jak większość dużych ras, konieczne dobre wyniki dla uzyskania uprawnień hodowlanych)
- dysplazja stawów łokciowych
- dysplazja stawów kolanowych
- cystynuria (dziedziczna metaboliczna choroba układu moczowego, zaleca się wykonywanie badań w kierunku tego schorzenia)
- podzastawkowe zwężenie aorty
- przetrwały przewód tętniczy
- alergie pokarmowe
- skręt żołądka
- problemy skórne (nieodpowiednia pielęgnacja)
- ektropium (wywiniecie powiek)
- entropium (podwinięcie powiek)
Warto pamiętać, aby nowofundland nie wylegiwał się na zimnej i mokrej ziemi (lub np. betonie), gdyż może łatwo zachorować na:
- zapalenie pęcherza moczowego
- zapalenie nerek
Nowofundland to pies, który w wieku szczenięcym bardzo szybko rośnie, dlatego odradza się intensywne zabawy z aktywnymi i dużymi psami. Takie zabawy mogą prowadzić do nadmiernego obciążenia ścięgien i stawów.
Jak pielęgnować nowofundlanda?
Rozmiary oraz gęsta i bogata szata tego psa sprawiają, iż pielęgnacja nowofundlanda wymaga raczej sporo pracy.
Podczas najintensywniejszego linienia (wiosną) pies ten gubi bardzo dużo podszerstka. W tym okresie należy psa czesać codziennie. Martwy i niewyczesany podszerstek może doprowadzić do tworzenia się kołtunów, co dla psa staje się bolesne i niewygodne. Poza okresem wzmożonego linienia wystarczy, jak sierść nowofundlanda będziemy pielęgnować raz na kilka dni. W czesaniu najlepiej sprawdzi się metalowy grzebień, szczotka pudlówka i zwykła szczotka. Pomóc w zabiegu mogą preparaty ułatwiające rozczesywanie, oraz, jeśli to konieczne, olejki na przesuszony włos.
Ważnym jest, aby włosy między opuszkami, palcami oraz pod uszami były regularnie wycinane.
W zależności od stylu życia nowofundland powinien być kąpany średnio co dwa miesiące. Dobrymi kosmetykami mogą okazać się szampony dla długowłosych psów oraz takie zapobiegające podrażnieniom.
Po każdej kąpieli, czy to w wannie, czy też na spacerze nad rzeką, należy poświęcić czas na wysuszenie psu wnętrza uszu. Zaleganie wilgoci sprzyja rozwojowi stanów zapalnych i chorób grzybiczych.
Żywienie – jaka karma dla nowofundlanda?
Karma dla nowofundlanda może być zarówno przygotowywana samemu, jak i kupna. W przypadku tego pierwszego należy zapewnić odpowiednią suplementację jedzenia, a w okresach linienia można do niej dodawać preparaty poprawiające stan skóry i sierści (zawierają cynk, biotynę oraz nienasycone kwasy tłuszczowe).
W przypadku karmy kupnej będzie to karma dla psów olbrzymich, ale należy dobrać ją do aktywności i wieku psa.
Psy tej rasy powinny jeść dwa razy dziennie. Ważnym jest też, aby psu zapewnić wielogodzinny odpoczynek po każdym jedzeniu, unikając w ten sposób zagrożenia skrętem żołądka.
Pies rasy nowofundland pije znacznie więcej od przeciętnego psa, trzeba o tym pamiętać.
Charakter i zachowanie nowofundlanda
Nowofundland to pies, który potrzebuje dużo kontaktu z człowiekiem. Jest silnie przywiązany do rodziny oraz do właściciela, chociaż na dobrą sprawę może zaprzyjaźnić się z każdym. Kocha towarzystwo ludzi, a wobec nieznajomych jest ostrożny z reguły tylko na początku. W dużej mierze jest to pies cierpliwy i zrównoważony, praktycznie nieistniejąca skłonność do agresji, ciężko wyprowadzić go z równowagi w jakiekolwiek sytuacji.
Jest bardzo inteligentny, to kolejna cecha, jaką szczycą się nowofundlandy. Pozwala im ona szybko się uczyć i dostosowywać do nowych trybów życia. Definiuje też ona zdolności tych psów w akcjach ratowniczych, podczas których są on nawet w stanie poświęcić własne życie.
Nowofundland ma we krwi pozostałości instynktu łowieckiego, ale te cechy, jeśli nie stymulowane, powinny w miarę dorastania zanikać.
Ten posłuszny pies jest raczej zależny od człowieka, który jest dla niego kompanem i sprzymierzeńcem. Stale podążając za właścicielem, stara się zapewnić bezpieczeństwo.
Nowofundland jest z natury cichy. Szczeka rzadko i cicho.
Szkolenie nowofundlanda, mimo że względnie bezproblemowe, powinno się rozpocząć jak najwcześniej. Szkolenie nie powinno być bardzo restrykcyjne, ani oparte na karze i przemocy. Gwarantem sukcesu będzie w tej materii konsekwencja oraz cierpliwość.
Nowofundland a dzieci
Z jednej strony psy tej rasy mają opinie troskliwych nianiek i wspaniałych towarzyszów zabawy, tak z drugiej nowofundlandy nie powinny bawić się z dziećmi bez nadzoru, ze względu na swoje imponujące rozmiary. Już raptem wesołe merdanie ogonem może małych delikwentów z łatwością przewrócić. Mimo to, jego radość z życia i serdeczność wpływają bardzo dobrze na małe dzieci.
Czy pies rasy nowofundland nadaje się do bloku, domu, mieszkaniu, na wsi?
Nowofundland może zachowywać się spokojnie w każdym domu. Nawet bardziej żywe szczeniaki raczej nie niszczą przedmiotów w domu, tym bardziej dorosłe psy.
Małe mieszkania i miejski klimat nie są dla niego idealnym środowiskiem, chociaż nowofundland i do takich warunków jest się w stanie przyzwyczaić.
Najlepiej odnajdzie się na wsi, w domu z ogrodem, na dużej przestrzeni, najlepiej w okolicy zbiornika wodnego, ze swobodą w wychodzeniu.
Mimo, iż nowofundland nie potrzebuje dużo ruchu, powinno się wyprowadzać go na codzienne spacery, nawet jeśli ma on swobodę w wychodzeniu na zewnątrz.
Historia rasy
Rasa powstała, o czym nazwa nie pozwoli nam zapomnieć, na Nowej Fundlandii. Dały jej początek przywiezione w około 1100 r. przez Wikingów czarne psy do polować na niedźwiedzie. Do ich obecnego wyglądu przyczyniły się także inne psy, przywożone głównie przez rybaków z Europy. Chociaż pierwotny typ czarnych psów psów został zachowany.
Podczas rozpoczęcia kolonizacji wyspy w 1610 r. istniał już w Nowej Fundlandii ustalony typ psów o jednolitej budowie i charakterze, pozwalające radzić sobie w ciężkich warunkach wody, wichru, zimna. Transport ciężkich ładunków, aportowanie z wody, ratowanie nieszczęśników to był chleb codzienny tej zapracowanej rasy.
Istnieją jeszcze inne, mniej wiarygodne teorie na temat pochodzenia nowofundlanda. Jedna mówi o rdzennie amerykańskim pochodzeniu tego psa, inna z kolei mówi rzekomej o wędrówce mastifa tybetańskiego z obszarów Dalekiego Wschodu.
Typ nowofundlanda utrwalił się w XVI wieku, gdy żeglarze z Europy zaczęli przywozić na Nową Fundlandię spaniele, mastify, psy dowodne i myśliwskie.
Na początku drugiej połowy XIX na wyspie było już kilkaset psów tej rasy w dwóch typach umaszczenia (czarny i biało-czarny). Psy były wywożone do Anglii oraz innych krajów europejskich gdzie doszło do ustalenia typów. W celu osiągnięcia odpowiednich rozmiarów i owłosienia, nowofundland prawdopodobnie otrzymał domieszkę krwi od ras mastifów i spanieli.
Pierwszy wzorzec rasy został zatwierdzony w 1886 r.
Nowofundland jest znany w Polsce już od okresu międzywojennego. Pierwsze suki w celach hodowlanych zostały sprowadzone do kraju pod koniec lat 50 XX wieku. Hodowlą tych psów zajęły się „Świerkowa Polana” oraz „Podkowa”. Dopiero od 1996 roku w Polsce hoduje się nowofundlandy we wszystkich trzech typach umaszczenia.
Ciekawostki o nowofundlandzie
- nadgorliwy w ratowaniu ludzi z wody nowofundland może czasami przeszkadzać w zwykłym i bezpiecznym pływaniu.
- nowofundland może pracować w straży pożarnej, a w Polsce służy nawet w policji jako pies do poszukiwania zwłok w wodzie.
- rasa wystąpiła w filmie Disney’a pt. „Piotruś Pan”.
- największy zarejestrowany nowofundland waży 120 kg i mierzy 182 cm długości.
Ile kosztuje nowofundland?
Ten kanadyjski pies nie należy do najtańszych i zależy od jego pochodzenia oraz renomy hodowli. W hodowlach zarejestrowanych w FCI średnia cena za osobnika rasy nowofundland wynosi średnio: 6000 zł, a najpiękniejsze osobniki mogą osiągnąć cenę nawet 8500 zł. Z racji na swoje rozmiary, koszt miesięcznego utrzymania (wliczając jedzenie oraz pielęgnację) tego dużego psa to nawet: 350 zł miesięcznie
