Dogo argentino
Te dość duże psy, z czystą białą sierścią, choć krótką i twardą, to urodzeni myśliwi. Poza tym żywiołem dogi argentyńskie znajdują swoje miejsce jako psy służbowe, psy towarzyszące, a czasami nawet jako psy stróżujące. Będąc podatne na szkolenie, odnajdą się w niejednej roli. Delikatnie wydłużone tułowie, oraz dobre proporcje zapewniają psom tej rasy niezwykłą wytrzymałość oraz zwinność. Majestatyczną symetrię doga argentyńskiego potrafi zaburzyć jedna dopuszczalna wokół oka łatka, która za to dodaje mu wiele uroku.
Spis treści
Klasyfikacja FCI – nr wzorca: 292
- Grupa II – Pinczery, sznaucery, molosy, szwajcarskie psy do bydła
- Sekcja 2.1 – Molosy typu mastyfa
- Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy.
- Pochodzenie: Argentyna
- Rozmiar: Duże
- Długość życia: 10 do 15 lat
Wygląd
Psy rasy dog argentyński to mezomorfiki. Mają zgrabną i bardzo dobrze umięśnioną sylwetkę, wręcz atletyczną. Te ruchliwe psy emanują nie tylko siłą, ale też elegancją. Wszystko to przyjemnie kontrastuje z niezwykle łagodnym i przyjaznym wyrazem. Lekkie z wyglądu dogi wyróżniają się od pozostałych, większych i ociężałych molosów.
Umaszczenie doga argentyńskiego jest jednolite i białe. Dopuszczalna jest jedna ciemna lub czarna plama wokół oka, o ile nie stanowi więcej niż 10% powierzchni głowy. Włos jest bardzo gładki w dotyku, a do tego prosty, krótki i jednolity.
Wielkość i waga
Według klasyfikacji FCI, psy tej rasy powinny mieścić się w następujących ramach:
Wysokość w kłębie:
- Psy: 60 do 68 cm
- Suki: 60 do 65 cm
Przybliżona waga:
- Psy: 40 do 45 kg
- Suki: 40 do 43 kg
Zdrowie
Argentyński dog może z reguły pochwalić się bardzo dobrym zdrowiem. W porównaniu z innymi dużymi psami, ta rasa została obdarzona wyjątkową długowiecznością. Pomimo swojego pokaźnego wzrostu, dog argentyński nie cierpi na skręt żołądka. W trosce o dobre zdrowie i rozwój psa tej rasy (jak i wszystkich innych dużych ras psów), istotne jest zadbanie o prawidłowe żywienie oraz zapewnienie tylko umiarkowanej aktywności fizycznej w okresie jego wzrostu. Kontrolowanie wagi psa i unikanie otyłości ma duże znaczenie głównie w czasie wzrostu, ale nie tylko. Zaniedbania w tym zakresie mogą doprowadzić do zaburzeń rozwoju i funkcjonowania układu kostno-stawowego.
Na co najczęściej chorują dogi argentyńskie?
Mimo iż dobre zdrowie zwykle im dopisuje, dogo argentino, jak i też inne niektóre rasy o białym umaszczeniu, narażone są na genetycznie predysponowaną głuchotę. U szczeniąt w wieku 7 do 8 tygodni sugeruje się przeprowadzenie badania słuchu metodą BAER, która pozwala wykryć nie tylko sam fakt głuchoty, ale też określić, jedno, lub obustronność tej dolegliwości.
Biała i krótka sierść, mimo iż bardzo piękna, przysparza po raz kolejny dodatkowy problem. Wszystkie biało umaszczone psy, a dog argentyński nie jest tutaj wyjątkiem, są podatne na oparzenia słoneczne.
Warto też wspomnieć o skłonnościach do alergii, jakie wykazuje dog argentyński. Z punktu widzenia właściciela, ważne jest, by najpierw zapobiegać, niż później leczyć.
Kolejną spotykaną dolegliwością jest dysplazja biodrowa i łokciowa, a w starszym wieku psom może zacząć dokuczać artroza.
Jak pielęgnować doga argentyńskiego?
Przy okazji pielęgnacji, warto rozwinąć jeszcze temat alergii psa rasy dog argentyński. Sprawdzonym rozwiązaniem jest stosowanie dobrej jakości pielęgnacyjnych środków hipoalergicznych, czy też takie drobne szczegóły jak używanie ceramicznej, lub metalowej miski, zamiast plastikowej.
Dog argentyński to pies o krótkiej sierści, dlatego pielęgnacja nie powinna być bardzo wymagająca. Warto jednak pamiętać, że jego krótkie włoski mogą sprawić sporo trudności podczas domowych porządków.
Żywienie – jaka karma dla doga argentyńskiego?
Wracając po raz trzeci już do alergii, żywienie to kolejne zagadnienie, w którym tę podatność dogów argentyńskich trzeba wziąć pod uwagę. Dobór odpowiedniej karmy powinien nastąpić stosując dietę eliminacyjną, albo na podstawie testów skórnych.
Psa rasy dog argentyński dobrze karmić jest wołowiną oraz warzywami wraz z prawidłową suplementacją niezbędnych witamin i minerałów. Warto unikać podawania psu łamliwych kości (takich jak drobiowe) z racji na zagrożenie uszkodzenia żołądka.
Charakter i zachowanie doga argentyńskiego
Dog jest bardzo przywiązany do swojego pana i ufa mu bezgranicznie. Wychowanie tak dużego psa wymaga dużo wiedzy i uwagi. Doświadczony opiekun, dodatkowo stanowczy i konsekwentny, poradzi sobie z takim wyzwaniem dużo łatwiej. Lubi bardzo towarzystwo, więc łatwo i mocno zżyje się z całą rodziną. Z reguły jest opanowany i mało szczekający, jednak sprowokowany, stanie do walki bez żadnych kompromisów. Nie przepada za innymi psami tej samej płci na swoim terytorium. Dogo argentino wymaga socjalizowania od wczesnych faz życia, oraz zapewnienia zabaw ruchowych w wodzie i na lądzie. Uczy się szybko, a na polowaniu jest odważny, cichy i inteligentny.
Dog argentyński a dzieci
Dog argentyński uwielbia dzieci, do których przywiązują się szybko i z łatwością. Z początku zajmuje pozycje uczestnika wszelakich zabaw, by, gdy już dorośnie, zmienić się w dzielnego i odpowiedzialnego stróża, który obroni dziecko od wszelkich krzywd otaczającego świata. Zamaszysty i duży dog może zrobić przypadkową krzywdę podczas zabawy z dzieckiem. Jego wysoki próg bólu sprawia, że jest bardzo wyrozumiały w stosunku do małych szkrabów, natomiast należy nauczyć najmłodszych, jak z nim postępować, aby nie przekroczyć jego granicy.
Czy dog argentyński nadaje się do bloku, domu, mieszkaniu, na wsi?
Dog argentyński jest wielkim przyjacielem rodziny i miłośnikiem wylegiwania się wspólnie z nią. Mimo to uwielbia wszelkie zabawy, ruch, wyzwania i harce. W domu zachowuje spokój dlatego odnajdzie się zarówno w małym mieszkaniu jak i w domu z ogrodem. Pod nieobecność, jeżeli nie został wcześniej odpowiednio wyszkolony, może niszczyć przedmioty.
Historia rasy
Ta niespełna stuletnia rasa została wyhodowana w prowincji Córdoba w centralnej Argentynie, a jej twórca to lekarz chirurg Antonio Nores Martinez (1907-1956), który hodowlę rozpoczął w 1928 roku. Lekarzowi przyświecał cel wyhodowania rasy (według jego kryteriów) idealnej. W procesie tworzenia rasy doktor Martinez użył „bojowego psa z Cordoby”, który znany jest ze swojej siły i wytrzymałości, a powstał z kojarzenia bulterierów i buldogów. Spośród tych psów, twórca wybierał biało umaszczone osobniki o ciężkich głowach, dużych kufach oraz nożycowatym zgryzie. Tak wyselekcjonowane psy z Cordoby były następnie kojarzone z takimi psami jak dog niemiecki, dog de Bordeaux, mastiff pirenejski, buldog, bulterier oraz wilczarz irlandzki. W tak powstałych rodzinach dokonywano selekcji i już w roku 1947 rasa była stabilna pod względem genotypu i wyglądu. Jej wzorzec powstał na zebraniu Stowarzyszenia Myśliwych w Buenos Aires.
Dog argentyński to jeden z najlepszych na świecie psów do polowania w sforze na takie zwierzęta jak dziki, pumy, pekari, ale też i inne drapieżniki, które zagrażają zwierzętom hodowlanym na rozległych terenach Argentyny. Można rzec, że doktor Antonio Nores wywiązał się celująco ze swojego zadania, gdyż pies o takiej właśnie charakterystyce stanowił właśnie założenie twórcy.
Rasa została uznana przez:
- Federacion Cinologicia Argentina (1964)
- Sociedad Rural Argentina (1964)
- FCI (Międzynarodowa Federacja Krynologiczna) (1973)
Uznanie rasy przez te instytucje (a w szczególności FCI) stało się możliwe dzięki wytężonej pracy i ogromnemu zaangażowaniu w projekt doktora Augustina Nores Martinez, brata Antonio.
Ciekawostki o dogu argentyńskim
Holenderski książę Bernhard otrzymał w prezencie od Augustina, który był dyplomatą, kilka dogów argentyńskich. Ów książę, a mąż królowej Juliany, używał tych psów do polowań na dużego zwierza w Afryce.
Warto wspomnieć, że rasa dogów argentyńskich znajduje się w niektórych krajach na liście ras agresywnych. Do tych krajów należą m.in. Polska, Ukraina, Islandia i Australia.
Na podstawie Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne oraz warunków wydawania zezwoleń (Dz. U. Nr 159, poz. 1051), utrzymywanie psa tej rasy wymaga zezwolenia właściwego organu gminy.
Ile kosztuje dog argentyński
W Polsce hodowla tych zwierząt nie jest bardzo popularna, dlatego ich cena może być wysoka i niestabilna, a sam pies – ciężko dostępny. W zależności od renomy hodowli, za szczeniaka z rodowodem rasy dog argentyński należy zapłacić to 1500 do 2500 zł.
Z racji na swoją wielkość, naturę i zachowanie, utrzymanie pupila może kosztować nawet 200 do 300 zł. miesięcznie.
