Lhasa apso to mały, tybetański pies ozdobny. Ma dobre zdrowie oraz imponujące owłosienie. Potulny charakter i wrażliwość sprawiają, że jest to pies w zasadzie dla każdego, bez względu na wiek. Mimo iż jest dość niezależny, to pies rasy lhasa apso jest zrównoważony, spokojny i serdeczny. Ciągnie go do zabawy, nie tylko z dziećmi. Nie jest to, póki co pies bardzo popularny w Polsce. Na tym polu zdecydowanie ustępuje shih tzu, do którego jest dość podobny.
Spis treści
Klasyfikacja FCI – nr wzorca: 227
- Grupa IX- Psy ozdobne i do towarzystwa
- Sekcja 5 – Rasy tybetańskie
- Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy.
- Pochodzenie: Tybet
- Rozmiar: Mały
- Długość życia: 14 do 18 lat
Wygląd
Lhasa apso jest w ogólnym wrażeniu krzepki i harmonijny. Wzrok przykuwa szczególnie jego obfite, choć nie do przesady, owłosienie. Warto jednak wiedzieć, że nie wszystkie lhasa apso są fryzowane w jednakowy sposób. Sylwetka psów tej rasy wpisuje się w prostokąt, a więc wysokość w kłębie jest mniejsza od długości tułowia od stawu barkowego do guza siedzeniowego.
Bujne owłosienie głowy lhasa apso opada na oczy, jednak nie przeszkadza psy w widzeniu, obwite są również wąsy oraz broda. Czaszka jest umiarkowanie wąska, zwęża się za oczami. Profil oraz grzbiet kufy jest prosty. Nos na jej końcu jest czarny w kolorze. Zgryz lhasa apso to tak zwany odwrócony zgryz nożycowy, nazywany też ścisłym przodozgryzem, czyli że górne siekacze są tuż za dolnymi. Siekacze rozstawione są w szerokiej linii, która powinna być tak prosta, jak to możliwe. Wzór rasy wskazuje, iż najbardziej pożądane jest pełne uzębienie.
Oczy psów tej rasy są ciemne i średniej wielkości. Osadzone z przodu czaszki mają owalny kształt, nie są zbyt duże, ani wyłupiaste. Zbyt małe i zapadnięte również być nie powinny. Uszy tego małego psa ozdobnego są wiszące i także obficie owłosione.
Szyja psów rasy lhasa apso jest łukowato wygięta i silna. Przechodzi ona w harmonijny i zwarty tułów o prostym grzbiecie. Żebra zachodzą daleko do tyłu, a lędźwie są mocne. Ogon jest zaś dobrze owłosiony. Osadzony wysoko jest noszony nad grzbietem. Nie skręca się w kółko, ale bywa złamany na końcu.
Za swobodny i żwawy chód psów rasy lhasa apso odpowiada bujnie owłosione, dobrze rozwinięte i umięśnione kończyny. Łapy lhasa apso są okrągłe, kocie i o mocnych opuszkach.
Szata psów tej rasy składa się z długiego, ciężkiego, prostego i twardego, choć nie wełnistego, ani jedwabistego włosa okrywowego oraz z umiarkowanego podszerstka. Jakkolwiek obfity, włos nie powinien nigdy przeszkadzać w ruchu. Lhasa apso może występować w kilku typach umaszczenia:
- złoty
- piaskowy
- miodowy
- ciemnoszary
- łupkowy
- dymny
- czarny
- biały
- brązowy
Wszystkie te typy są według wzorca równie poprawne.
Wielkość i waga
Wzorzec FCI nie podaje żadnego zakresu wysokości, ale mówi, iż idealna wysokość w kłębie dla psów to 25 cm i nieco mniejsza dla suk.
Wysokość w kłębie:
- Psy: 25 – 28 cm
- Suki: 25 – 28 cm
Wzorzec rasy nie określa wagi psów tej rasy, jednak jest to około:
Waga:
- Psy: 6,4 – 8,2 kg
- Suki: 5,4 – 6,4 kg
Zdrowie
Mimo pewnych predyspozycji do genetycznych chorób lhasa apso jest psem bardzo długowiecznym, a także wytrzymałym na skrajne warunki atmosferyczne. Pochodzący z Tybetu pies ten może bez problemu poradzić sobie nawet w bardzo niskich temperaturach. Również wysokie temperatury nie powinny sprawiać mu kłopotu, o ile zapewnimy mu dostęp zarówno do zacienionego miejsca, jak i do świeżej wody.
Na co najczęściej choruje lhasa apso?
- dysplazja stawów biodrowych
- dysplazja stawów łokciowych
- dysplazja nerek
- postępujący zanik siatkówki (PRA)
- choroba Legga-Calvégo-Perthesa
- hemofilia typu B (niedobór IX czynnika krzepnięcia)
- zwichnięcie rzepki
Lhasa apso ma brachycefaliczną budowę czaszki, a więc jego przewody nosowo-łzowe są skrócone, a gałki oczne wypukłe. Wobec tego, przewody te mogą być często niedrożne, a spojówki narażone na infekcje.
Jak pielęgnować lhasa apso?
Pielęgnacja lhasa apso wymaga przede wszystkim regularności. W tym trybie, może się okazać, iż nie jest ona nawet specjalnie wymagająca. Długowłosy ten pies ma proste i mocne włosy bez tendencji do filcowania się, a także nie powinno być problemów z ich sprzątaniem.
Z reguły powinniśmy lhasa apso czesać trzy razy w tygodniu, chyba, że ma wyjątkowo miękką sierść. W takim wypadku, czynność tę należy powtarzać nawet codziennie. Czesanie staje się dużo prostsze i bardziej efektywne, jeżeli przed zabiegiem spryskamy sierść odżywką. Długi włos niestety, ale lubi zbierać brud podczas spacerów, szczególnie gdy w tym czasie pada deszcz. Wtedy to, nie obejdzie się bez umycia łap oraz brzucha. Dodatkowo, warto raz w miesiącu przyciąć włosy na łapach. Psa rasy lhasa apso powinno kąpać się, kiedy jest ku temu wyraźna potrzeba, stosując szampon dla psów długowłosych.
Warto dodać, iż wielu właścicieli lhasa apso decyduje się na ostrzyżenie psa „na krótko”, co nadaje mu powierzchowność przypominającą prawie do złudzenia shih tzu.
Pielęgnacja lhasa apso pod kątem wystaw wymaga dużo więcej wysiłku, a także specjalistycznych kosmetyków. Jeżeli takie są nasze psie plany, warto skonsultować się z profesjonalistami w tym zakresie.
Żywienie – jaka karma dla lhasa apso?
Pies ten zadowoli się suchą karmą wysokiej jakości, a także posiłkami przygotowywanymi w domu. W pierwszym przypadku dobór jak najlepszej karmy pomoże zagwarantować wyjątkową urodę futra, natomiast w drugim przypadku, pomoże w tym odpowiednia suplementacja.
Charakter i zachowanie lhasa apso
Lhasa apso jest silnie przywiązany do całej swojej rodziny. Potrafi być w odpowiednich momentach wesoły i rozbrykany, a także spokojny i pogodny. Czyni go to dobrym towarzyszem dla osób w każdym wieku. Charakter lhasa apso sprawia, iż ma ochotę zadowalać najbliższych sobie ludzi na każdym kroku.
Wobec obcych pies rasy lhasa apso jest wycofany i bardzo nieufny. Cecha ta, oraz bardzo donośne szczekanie, czyni go dość dobrym psem alarmującym, choć oczywiście kiepski z niego stróż, swoją aparycją raczej nikogo nie odstraszy. Odróżnia dobrze oczekiwanego gościa od intruza, a z tym pierwszym jest w stanie momentalnie się zaprzyjaźnić, gdy tylko nabierze doń zaufania.
Historycznie, pies ten często ostrzegał przed niebezpieczeństwami. Wobec tego charakter lhasa apso jest niezależny, działa on pod wpływem intuicji i impulsu. Mimo ogromnego przywiązania do swojego właściciela nie jest on wobec niego ślepo posłuszny.
Lhasa apso dobrze znosi samotność, nawet całodniową. Warunkiem jest regularne wyprowadzanie go na spacery przed, oraz po planowanej, dłuższej nieobecności.
Tybetańczyk, mimo iż w gruncie rzeczy inteligentny, bywa uparty oraz momentami rozkojarzony. Przez to, szkolenie psa rasy lhasa apso może być utrudnione. Nie możemy zaniedbywać tego procesu i rozpocząć go już od momentu przyjęcia psa pod nasz dach i wdrażać go w zasady panujące w domu. Szkolenie powinno być stanowcze i spójne, a sesje krótkie i częste. Kluczem do sukcesu będą również pewność siebie i konsekwencja.
Lhasa apso nie wykazuje raczej skłonności do ucieczek. Instynkt łowiecki u niego marny, chociaż jak każdy pies, lubi czasem odbiec od opiekuna celem zbadania innych, niż znane mu już tereny.
Psy tej rasy nie wymagają wzmożonej aktywności fizycznej do prawidłowego rozwoju. Mimo to, są odporne, wytrzymałe i mogą podjąć się wszelkich aktywności fizycznych, nawet sportów kynologicznych, jednak raczej nie w wydaniu profesjonalnym.
Odpowiednia socjalizacja lhasa apso z innymi psami sprawi, iż będzie wobec nich zawsze przyjaźnie nastawiony. W grupie z innymi przedstawicielami rasy lubi narzucać własne warunki. Jego koledzy powinni nauczyć się to akceptować. Z innymi zwierzętami domowymi, a więc również i kotami, powinien również dogadać się bez problemu.
Lhasa apso a dzieci
Jeśli nauczymy dzieci nie przekraczać granic cierpliwości psa, lhasa apso będzie wspaniałym kompanem ich zabaw. Młodzi w szczególności powinni wiedzieć o takich rzeczach, jak pozostawianie psa w spokoju, gdy ten odpoczywa, a także o umiejętności czytania sygnałów ostrzegawczych, które wydaje pies.
Czy lhasa apso nadaje się do bloku, domu, mieszkania, na wsi?
Ten mały pies ozdobny może mieszkać praktycznie wszędzie. Zadowoli go zarówno małe mieszkanie, jak i duży dom z ogrodem. W tym drugim przypadku lhasa apso może żyć zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku. Niezależnie od przestrzeni, którą dysponujemy, należy wiedzieć, iż nigdy nie zastąpi ona w pełni regularnych spacerów.
Historia rasy
Lhasa apso pochodzi z Tybetu. Surowy, wysokogórski klimat jest bardzo trudny zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. Psy wywodzące się z takiego miejsca słyną z silnego charakteru.
Dwuczłonowa nazwa tej rasy wzięła się od stolicy Tybetu, czyli Lhasy, oraz od tybetańskich kóz apso, których złocista sierść przypomina szatę psa. Historia lhasa apso sięga ponad 2000 lat wstecz.
Hodowane w buddyjskich świątyniach, lhasa apso były uważane za psy święte. Spełniały w owych świątyniach dwie role, jako psy do towarzystwa, oraz psy ostrzegające przed niebezpieczeństwem. Współpracowały z olbrzymimi psami obronnymi z tamtego rejonu, czyli mastifami tybetańskimi.
Handel psami rasy lhasa apso był zabroniony. Można je było, oprócz budynków świątynnych, spotkać jedynie w pałacach cesarskich, oraz w domach bogatych dworzan. Utrudniło to bardzo ich pojawienie się na innych kontynentach. Nastąpiło to dopiero w 1930 roku, kiedy to trafiły do Wielkiej Brytanii i Norwegi. Już cztery lata później, w 1934 roku lhasa apso doczekał się pierwszego, oficjalnego standardu rasy, opracowanego przez działający w Anglii Kennel Club.
Lhasa apso jest bardzo popularnym psem w krajach zachodnich, szczególnie w USA i Wielkiej Brytanii. Jak już zostało to wspomniane we wstępie, w Polsce jest on dużo mniej popularny niż, również tybetański, shih tzu. Mimo to, w kraju działają bardzo dobre hodowle, których psy odnoszą imponujące sukcesy na wystawach.
Ciekawostki o lhasa apso
- Pies ten jest również nazywany „Apso Seng Kye”, co po tybetańsku oznacza „psa wartowniczego ryczącego jak lew”. To małe stworzenie szczeka bardzo donośnie i w charakterystyczny, pozbawiony nieśmiałości sposób.
- Istnieje legenda, jakoby Budda miał otaczać się sporą liczbą małych psów, które w konieczności obrony, były w stanie zmienić się w duże. W wielu tybetańskich rasach upatruje się właśnie tych małych lwów.
Ile kosztuje lhasa apso?
Cena psa rasy lhasa apso jest zależna od kilku czynników, zresztą jak w przypadku psów każdej rasy. W zależności od pochodzenia, płci, wieku oraz renomy hodowli cena, jaką przyjdzie nam zapłacić za psa z rodowodem rasy lhasa apso to: 2500 – 5000 zł.
Najwspanialsze osobniki mogą kosztować jeszcze więcej.
Miesięczny koszt utrzymania tego małego psa ozdobnego jest niewielki i wynosi około: 120 – 150 zł miesięcznie.
Wady i zalety
Wady
- potrzebuje systematycznej pielęgnacji
- bywa uparty i niezależny
- predysponowany do wielu chorób
Zalety
- szczery przyjaciel rodziny
- przywiązany
- może żyć wszędzie
- nie linieje
- dobry kompan dzieci
