Rhodesian ridgeback

Afrykański pies na lwy

Rhodesian ridgeback jest jedną z najstarszych ras psów. Jej korzenie mogą sięgać czasów starożytnego Egiptu, co potwierdzają malowidła z 3000 r. p.n.e. Ten krzepki i silny pies jest historycznie psem myśliwskim, jednak dziś rhodesian ridgeback jest używany przede wszystkim jako pies stróżujący i do towarzystwa.

Spis treści

Klasyfikacja FCI – nr wzorca: 146

  • Grupa VI- Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne
  • Sekcja 3 – Rasy pokrewne
  • Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy.
  • Pochodzenie: Zimbabwe / Afryka Południowa
  • Rozmiar: Duży
  • Długość życia: 10 do 12 lat
Rhodesian ridgeback
Rhodesian ridgeback szczeniak

Wygląd

Rhodesian ridgeback to elegancki i harmonijnie zbudowany pies. Powinien on sprawiać wrażenie silnego oraz zwinnego, a przy tym nieociężałego. Sylwetka jego wpisuje się w prostokąt. Chód jego jest płynny, lekki i swodobny.

Pręga na grzbiecie jest na tyle charakterystycznym elementem psów tej rasy, że stanowi ona nawet część ich nazwy (ridge – pręga). Jest ona bardzo wyraźna i symetryczna. Zaczyna się zaraz za łopatkami, zwęża się ku zadowi i winna ciągnąć się aż do guzów biodrowych. Szerokość tej pręgi dochodzi do 5 cm, a w jej obrębie muszą znajdować się identyczne i symetrycznie umiejscowione dwie korony.

Czaszka rhodesian ridgebacka jest długa, a między uszami szeroka i płaska. Skóra na niej jest gładka i nie marszczy się, o ile pies jest spokojny. Subtelnie zaznaczony stop przechodzi w długą, mocną i głęboką kufę. Kolor nosa zależy od koloru oczu i może być czarny (oczy ciemne), lub brązowy (oczy bursztynowe). Oczy te są żywe, okrągłe i błyszczące, a ich wyraz inteligentny, harmonizują kolorystycznie nie tylko z nosem, ale i z umaszczeniem. Rhodesian ridgeback ma uszy średniej wielkości, wysoko osadzone i szerokie u nasady. Płasko noszone przy głowie zwężają się ku końcowi, lekko się zaokrąglając. Rhodesian ma bardzo mocne szczęki o pełnym uzębieniu, które ustawia się w zgryz nożycowy. W oczy rzucają się dobrze rozwinięte kły.

Całkiem długa szyja bez podgardla przechodzi w tułów, którego grzbiet jest mocny. Tak samo jak muskularne i lekko wysklepione lędźwie. Klatka piersiowa może nie jest zbyt szeroka, ale za to pojemna i głęboka, dolną linią sięgająca aż łokci.

Rhodesian ridgeback ma mocny u nasady ogon, który zwęża się ku końcowi. Jest średniej długości, osadzony ani nisko, ani wysoko. Pies nosi go lekko zagiętego w górę, ale nigdy nie kręconego.

Włos psów rasy rhodesian ridgeback jest krótki, gęsty i błyszczący, ni to jedwabisty, ni to wełnisty.

Umaszczenie tego psa z pręgą na grzbiecie może przybierać kolor od jasnopszenniczego do czerwono-płowego. Mogą pojawić się białe znaczenia na przedpiersiu oraz palcach, byle nie w nadmiernej ilości. W innych miejscach takie znaczenia stanowią wadę. Wadą są też czarne włosy pojawiające się na tułowi i łapach.

Wielkość i waga

Wzorzec rasy FCI ustala pożądane zakresy wysokości i wagi rasy rhodesian ridgeback w nastepujący sposób:

Wysokość w kłębie: Pies: 63 do 69 cm (25 do 27 cali)

Suka: 61 do 66 cm (24 do 26 cali)

Pożądana waga: Pies: 36,5 kg (80 funtów angielskich)

Suka: 32 kg (70 funtów angielskich)

Zdrowie 

Rhodesian ridgeback jest to pies raczej odporny i zdrowy, jednak mogą u niego występować niektóre dolegliwości typowe dla tej rasy.

Poza tym, jako pies afrykański, kiepsko znosi niskie temperatury. Jest wrażliwy na mróz i czasami warto rozważyć przywdzianie go w specjalne ubrania. Wysokie temperatury zaś znosi dobrze.

Na co najczęściej choruje rhodesian ridgeback?

  • zatoka skórzasta (DS – dermoid sinus)
  • dysplazja stawów biodrowych
  • dysplazja stawów łokciowych
  • osteochondroza stawu ramiennego
  • enostoza (młodzieńcze zapalenie kości)
  • alergie pokarmowe
  • alergie skórne
  • rozszerzenie i skręt żołądka

Jak pielęgnować rhodesian ridgebacka?

Pielęgnacja psów tej rasy nie jest trudna, jednak całkiem pracochłonna w okresach linienia, czyli dwa razy w roku. Wymiana włosa po zimie trwa nawet miesiąc i wtedy też warto psa czesać nawet codziennie. Drobna i twarda sierść jest trudna do sprzątnięcia, dlatego regularne wyczesywanie martwego włosa może oszczędzić nam zachodu z odkurzaniem.

Poza tym nie można zapomnieć, jak w przypadku wszystkich psów, o regularnym sprawdzaniu uszu, oczu, zębów oraz o podcinaniu pazurów.

Żywienie – jaka karma dla rhodesian ridgebacka?

Rhodesian ridgeback z jednej strony bardzo szybko rośnie, a z drugiej długo się rozwija. W związku z tym ich karmienie, szczególnie w okresie szczenięcym, powinno być bardzo staranne. Zaniedbania w tym okresie będą odbijały się na całe życie psa.

W okresie dorastania sprawdzi się wysokiej jakości karma dla dużych ras, ale również samodzielnie przygotowywane posiłki. Jedzenie przygotowywane w domu musi być uzupełniane o preparaty wapniowo-witaminowe, a także o glukozaminę i chondroitynę, które wspomagają rozwój i pracę stawów. Jeśli mały rhodesian ridgeback jest na diecie sklepowej, z reguły nie trzeba jej już niczym suplementować, jednak zdarza się, że weterynarz zaleci inaczej.

Dorosły pies rasy rhodesian ridgeback powinien być karmiony odpowiednio do swojego trybu życia. Dla aktywnych psów sprawdzi się dieta wysokoenergetyczna, a dla tych bardziej pasywnych wystarczy dieta średniobiałkowa.

Aby uniknąć skrętu żołądka, dzienna porcja winna być rozdzielona na minimum dwa posiłki i nie można psu po nim odmówić długiego odpoczynku.

Charakter i zachowanie rhodesian ridgebacka

Rhodesian ridgeback to pies bardzo uczuciowy, łagodny, spokojny i zrównoważony. Uwielbia okazywać uczucia, oraz gdy uczucia okazywane są mu, jednak potrafi również zachować dystans. Mimo iż jego temperament jest dynamiczny, ceni sobie czas spędzony na błogim odpoczynku.

W prawdzie rhodesian ridgeback jest zależny od swojego opiekuna, to jednak czasami wychodzi z niego indywidualista i uparciuch, co spowodowane jest tym, że zmienia swój nastrój, w zależności od atmosfery, jaka panuje w danym miejscu.

Nie można odmówić mu inteligencji. Jest bardzo wszechstronny i adaptuje się do różnych sytuacji. Historycznie to pies myśliwski i świetnie sprawdza się w tej roli. Swego czasu polował na lwy, wiec zdecydowanie nie można odmówić mu odwagi, determinacji i sprytu. Rhodesian ridgeback znajdzie swoje miejsce również jako stróż oraz pies do towarzystwa.

Inteligencja tego afrykańskiego psa to poniekąd broń obosieczna. Szkolenie psa rasy rhodesian ridgeback nie należy do najłatwiejszych. Nie umknie mu żadna słabość, czy niekonsekwencja właściciela i będzie wykorzystywał to przeciwko niemu. Konieczne jest rozpoczęcie szkolenia jak najwcześniej. Musi ono być regularne, rygorystyczne i w zasadzie nie kończy się przez całe życie psa.

Rhodesian ridgeback lubi podążać za ciekawymi tropami, dlatego wykazuje skłonność do ucieczek. Puszczając go wolno, należy zadbać o zabezpieczenie terenu, lub mieć pewność, że pies słucha się naszych poleceń. Zdecydowanie nie nadaje się dla niedoświadczonego właściciela.

Aby utrzymać psa tej rasy w równowadze psychicznej i fizycznej należy aktywizować na różne sposoby i w miarę intensywnie. Zwykłe spacery mu nie wystarczą.

Rhodesian ridgeback akceptuje inne psy, o ile wykonują razem z nim prace. W zwykłych sytuacjach nie dogaduje się z nimi zbyt dobrze. Inne zwierzęta domowe może czasami pomylić z ofiarą, dlatego należy go socjalizować od szczeniaka.

Rhodesian ridgeback a dzieci

Rodezjan uwielbia zabawę z dziećmi, które przy okazji skrupulatnie pilnuje. Mimo to, z racji, że jest psem dużych rozmiarów, należy mieć go na oku, a dzieci nauczyć szacunku i obchodzenia się ze zwierzętami.

Czy rhodesian ridgeback nadaje się do bloku, domu, mieszkania, na wsi?

Rasa ta może mieszkać na małych przestrzeniach. Uwielbia towarzystwo bliskich i ciepło domowego zacisza. Mimo to najlepiej odnajdzie się na wsi, w domu z ogrodem, jednak nie powinien stale przebywać i mieszkać na zewnątrz.

Historia rasy

Badacze twierdzą, że rhodesian ridgeback ma korzenie aż w starożytnym Egipcie, co czyni go jedną z najstarszych ras. Malowidła z 3000 r. p.n.e. oraz rysunki naskalne odnajdowane w Zimbabwe mają przedstawiać jego przodka, czyli psa Hotentotów, również z pręgą na grzbiecie.

Hotentoci to rdzenni mieszkańcy Afryki Południowej, którzy do Egiptu przybyli z Etiopii lub Sudanu. Wykorzystywali oni myśliwskie, półdzikie psy z pręgami idącymi w przeciwnym kierunku. Zarówno strzegły dobytku plemienia, jak i polowały w sforach nie tylko na lwy, ale też pawiany i gepardy. Potrafiły obyć się długi czas bez wody i znosić ekstremalne warunki atmosferyczne. Koczowniczy tryb życia wymuszał ciągłą wędrówkę. Wędrowali przez takie rejony jak Tanzanię, Zambię, Rodezję, aż do Przylądka Dobrej Nadziei.

Kolejny etap tej historii to pojawienie się w 1650 roku Holendrów u wybrzeży Przylądka Dobrej Nadziei. Zwrócili uwagę na tubylcze psy i zapragnęli uszlachetnić ich wygląd. Rozpoczęli ich krzyżowanie z różnymi europejskimi psami, takimi jak mastify, charty, bloodhoundy i pointery. Powstałe w ten sposób psy odziedziczyły nie tylko charakter tubylczych psów, ale też słynną pręgę.

Przełomowym momentem w tej historii był przyjazd do holenderskiej misji myśliwego imieniem Corenlius van Rooyen, który od razu zakochał się w spotkanych tam psach. Miało to miejsce w drugiej połowie XIX wieku, a myśliwy rozpoczął kojarzenie ze swoimi psami myśliwskimi. W tym procesie zapoczątkowała się nowa rasa.

Udoskonalana stopniowo rasa rodezjanów doczekała się w 1922 roku swojego pierwszego klubu oraz wzorca. Był on mocno oparty na standardzie dalmatyńczyków i niewiele odbiegał od dzisiejszego. Zniknęło z niego w zasadzie tylko umaszczenie pręgowane i ograniczono miejsca występowania białego znaczenia.

Pies rasy rhodesian ridgeback został po raz pierwszy zarejestrowany we wrześniu 1924 roku w Południowoafrykańskim Związku Hodowców. Rok później pojawił się pierwszy raz na wystawie w Bulawayo.

Pierwszy rodezjan pojawił się w Polsce dopiero w 1994 roku, była to suka imieniem Torhusets Cinnamon Ndembela, pochodząca z Danii.

Ciekawostki o rhodesian ridgebacku

  • Ridgeback dzieli się w zasadzie na dwie rasy. Tak jak rhodesian ridgeback jest dosyć popularny, tak niezwykle rzadki jest thai ridgeback (tajski). Oba te psy mają charakterystyczną pręgę.

Ile kosztuje rhodesian ridgeback?

Nie jest to rasa bardzo popularna w Europie, dlatego mogą być problemy z dostępnością. Cena, którą przyjdzie nam zapłacić za szczeniaka rasy rhodesian ridgeback z rodowodem z hodowli zarejestrowanej w FCI to średnio: 4000 zł. Najlepsze osobniki mogą kosztować aż 6000 zł.

Miesięczny koszt utrzymania tego dużego psa z Afryki nie jest niski i oscyluje w granicach: 200 – 250 zł miesięcznie. Należy pamiętać o ciężkich do oszacowania kosztach weterynaryjnych, na które mogą narazić nas rodezjany.

Wady i zalety rhodesian ridgebacka

Zalety
  • Czujny i przywiązany.
  • Lubi dzieci.
  • Jest bardzo inteligentny.
  • Jest świetnym stróżem i sportowcem.
  • Względnie bezproblemowa pielęgnacja.
Wady
  • Może niespodziewanie ruszyć za tropem.
  • Kiepsko dogaduje się z innymi psami.
  • Szkolenie jest trudne i czasochłonne.
We will be happy to hear your thoughts

Dodaj Odpowiedź

ZooCena.pl
Logo