Zoocena.pl • Rasy psów • Seter szkocki Gordon

Rasy psówDla aktywnychŚrednieWielka BrytaniaWyżły

Seter szkocki Gordon

Anna B

0

Gordon Setter, Setter King Size

Seter szkocki to czujny, inteligentny i pewny siebie pies o dość silnym uporze w pracy. To rasa stworzona do działania. Seter szkocki gordon ma zdolność do szybkiego zapamiętywania poleceń, więc trudy szkolenia są mu niestraszne. Wymaga odpowiedniego właściciela, który zapewni mu zarówno aktywność fizyczną, jak i  umysłową. W zamian seter szkocki odwdzięczy się bezwarunkowym oddaniem jemu i całej rodzinie. Sprawdź więcej informacji o tej rasie i zdecyduj czy Gordon odnajdzie się w Twoim domu!

Spis treści

Klasyfikacja FCI— nr wzorca: 6

• Grupa VII – Wyżły
• Sekcja 2 – Wyżły brytyjskie i irlandzkie, setery.
• Próby pracy wymagane. 
• Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
• Rozmiar: Duży
• Długość życia: 10 – 12 lat

Wygląd

Seter szkocki gordon jest psem o szlachetnym wyrazie, harmonijnej i proporcjonalnej budowie. Głowa psa jest raczej głęboka niż szeroka. Lekko zaokrąglona, najszersza pomiędzy uszami. Stop wyraźnie zaznaczony. Ten pies myśliwski ma szczęki mocne z regularnym i kompletnym zgryzem nożycowym, tzn. górne zęby ściśle zachodzą na dolne, ustawione prostopadle do szczęk. Gordon seter ma nos duży, szeroki i obowiązkowo czarny. Oczy o żywym wyrazie nadają psu inteligentnego spojrzenia. Seter szkocki gordon ma uszy średniej długości, osadzone nisko i przylegające do głowy. Szyja jest długa bez obwisłego podgardla.

Według wzorca tułów gordon setera przypomina silnego konia myśliwskiego. Jest umiarkowanej, średniej długości. Lędźwie są szerokie i lekko wysklepione. Klatka piersiowa natomiast jest głęboka, lecz niezbyt szeroka. Żebra sięgające daleko ku tyłowi.

Prosty lub lekko szablasty, gruby u nasady ogon, noszony jest poziomo lub poniżej linii grzbietu. Włos u nasady ogona powinien być długi, prosty i skracający się w kierunku jego końca. 

Seter szkocki gordon według wzorca FCI ma długie, szerokie i dobrze zbudowane kończyny a sam chód jest płynny i posuwisty. Kończyny przednie setera szkockiego są mocne o płaskich i prostych kościach. Łopatki natomiast są długie i ukośne ustawione daleko ku tyłowi, płaskie i dobrze związane w kłębie. Łokcie są nisko osadzone pod tułowiem. Stawy kolanowe dobrze kątowane. Łapy są owalne z dobrze zwartymi palcami, pomiędzy którymi znajduje się obfite owłosienie. Seter szkocki ma kończyny tylne od biodra do stawu skokowego długie, szerokie i umięśnione. Natomiast od stawu skokowego do stopy – proste i mocne. Miednica gordona jest prawie pozioma. Opuszki dobrze rozwinięte i obficie owłosione jak kończyn przednich.

Umaszczenie psa rasy seter szkocki jest smoliście czarne, bez śladu rdzawego nalotu z podpalaniem koloru dojrzałego kasztana. Dopuszczalne są czarne znaczenia wzdłuż palców i pod żuchwą.

Wzrost i waga psów rasy seter szkocki

Psy: Samce seterów szkockich są wyższe od suk tej rasy. Ich wysokość w kłębie, czyli najwyższej części grzbietu wynosi 66 cm. Mogą ważyć 29,5 kg.

Suki: suki seterów szkockich mierzą zazwyczaj 62 cm. Waga suki nie może przekraczać 25,5 kg.

Zdrowie

Pochodzące z dobrych hodowli setery szkockie właściwie nie mają większych problemów ze zdrowiem. Psy tej rasy przejawiają średnie ryzyko do wystąpienia skrętu żołądka oraz z racji wielkości do dysplazji stawu biodrowego. Sprawdź, do jakich chorób najczęściej mogą mieć predyspozycje.

Na co najczęściej chorują setery szkockie?

Gordon setter jest podatny na:

• dysplazja stawu biodrowego,
• niedoczynność tarczycy,
• skręt żołądka,
• choroby oczu.

Jak pielęgnować setery szkockie

Seter szkocki gordon, mimo że ma długą i liniejącą sierść jest łatwy w pielęgnacji. Jedwabistą sierść setera należy systematycznie szczotkować a w przypadku psów wystawowych, również podcinać co kilka miesięcy. Sama pielęgnacja psa nie powinna sprowadzać się jedynie do dbania o sierść. Należy zwracać uwagę również na stan czystości skóry psa po częstej aktywności i kąpać w razie potrzeby. To, na co musi zwrócić uwagę przyszły właściciel każdego psa to dbanie o czystość okolicy nosa i uszu, a także nawilżanie oczu w miarę potrzeb.

Żywienie – jaka karma dla setera szkockiego?

Skład karmy dla psów odgrywa tu niemałą rolę. Podpowiedzią dla właściciela setera szkockiego może być etykieta składu jednej z wybranych karm. Powinna wysoko na liście mieć jakościowe białko pochodzenia zwierzęcego, stosunkowo mało składników zbożowych, dużo tłuszczów z grupy OMEGA, witamin i minerałów. Ważny jest również błonnik, który nie tylko wspomaga trawienie psów, ale ma również wpływ na zapobieganie otyłości.

Warto spytać w hodowli, jaką karmą są karmione psy rasy seter szkocki gordon i jeśli będzie ona odpowiednia (a taka zazwyczaj jest), warto kontynuować podawanie produktów z tej linii.

Szczenięta jedzą często – od 4 do nawet 6 porcji dziennie. Dorosłe psy, czyli od 2 do 3 roku życia mogą mieć zbilansowane dwa posiłki dziennie i stały dostęp do świeżej wody.

Charakter i zachowanie Gordon setera

Silna i atletyczna sylwetka tego psa myśliwskiego sprzyja uprawianiu biegów. Dlatego setery szkockie stanowią wymarzonych partnerów dla osób uprawiających jogging. Wprost przepadają za polowaniem, tropieniem i zabawami na świeżym powietrzu.

Psy tej rasy dobrze sprawdzają się jako psy stróżujące. Nie zaczepiają obcych. Bywają często nieufne i powściągliwe w stosunku do nieznajomych jednak nieagresywne. Agresję jak i znaczną lękliwość należy uznać za wadę psów.

Gordon seter szkocki stale potrzebuje towarzystwa, zwłaszcza osób aktywnych i chętnych do zabaw zręcznościowych i ćwiczeń fizycznych. 

Nieodzowna okazuje się również wczesna nauka posłuszeństwa i socjalizacja z otoczeniem. Od właściciela wymagane jest doświadczenie i odpowiednie prowadzenie.

Wzorzec rasy jasno określa, że agresję psa należy uznać za wadę rasy.

Gordon seter a dzieci

Dzieci raczej mogą czuć się bezpiecznie w obecności setera szkockiego, ale w żadnym wypadku, z racji jego instynktu łowieckiego, nie należy pozwalać im ganiać za psem. Warto pamiętać, że odpowiedzialny opiekun nie pozwala na samotną zabawę psa z dzieckiem. Każdy ich kontakt – szczególnie na początku powinien odbywać się pod czujnym okiem osoby dorosłej.

Czy seter szkocki gordon nadaje się do bloku, domu, mieszkania, na wieś?

Seter szkocki stale potrzebuje ruchu na świeżym powietrzu, dlatego wskazane jest, aby w miejscu zamieszkania znajdowało się obszerne ogrodzone podwórze. Te psy myśliwskie potrafią stać się naprawdę męczące, jeżeli ich potrzeby ruchowe nie zostaną odpowiednio zaspokojone.

Historia rasy

Rasa seter szkocki gordon powstała pod koniec XVII wieku w Szkocji, gdzie ceniono ją w szczególności za niezwykłe zdolności w tropieniu, aportowaniu i wystawianiu myśliwym ofiar.

Setery szkockie zawdzięczają swe powstanie lordowi Alexandrowi Gordonowi, który w 1820 roku zapoczątkował własną hodowlę seterów. Gordon, skrzyżował setera z czarną suką rasy owczarek prawdopodobnie szkocki collie, jednak bez rezultatu. Nie wiadomo jednak, czy te psy były użyte do dalszej hodowli.

Właściwa hodowla i utrwalenie rasy seter szkocki gordon zaczęło się dopiero po śmierci Gordona w 1837 roku XIX wieku. Setery maści czarnej z rudym podpalaniem pojawiły się licznie dopiero w latach 60.

Na wystawach osobna klasa gordon setera została stworzona w 1861 roku.

Do powstania gordonów przyczyniły się prawdopodobne krzyżówki z bloodhoundami, po których odziedziczyły one wyraźne fafle.

Ciekawostki o seterach szkockich.

• Wzorzec rasy, zazwyczaj bardzo restrykcyjny, dopuszcza malutką białą plamkę na piersi. Istnieje legenda mówiąca, że ta plamka to pozostałość po czasach, gdy rasę tworzono. Lord Gordon miał w hodowli wykorzystać swoją ulubioną sukę rasy owczarek szkocki długowłosy.

Ile kosztuje seter szkocki?

Cena za psa z rodowodem ze sprawdzonej hodowli może sięgać od 2500 do 3000 złotych.

Miesięczny koszt utrzymania jest duży i może wynieść nawet 300 złotych.

Wady i zalety setera szkockiego.

Jeżeli jesteś bardzo aktywny, sprawny fizycznie, cierpliwy, lecz stanowczy i masz zdolności przywódcze, możesz pozwolić sobie na zamieszkanie z seterem szkockim pod jednym dachem.