Zoocena.pl • Rasy psów • Szpic japoński

Rasy psówDla rodzinyJaponiaMałeSzpice i psy w typie pierwotnym

Szpic japoński

Anna B

0

Nihon Supittsu, Japanese Spitz

Szpic japoński to wielki pieszczoch niewielkich rozmiarów. Jest bardzo przyjazny wobec najbliższych, a wycofany względem nieznajomych. Charakteryzuje się jednak dużą niezależnością i brakiem posłuszeństwa. Jak wszystkie psy w typie szpica ma bardzo imponujący i gęsty włos, a umaszczony jest na nieskazitelny, biały kolor. Sprawdzi się jako towarzysz dla osób w każdym wieku.

Spis treści

Klasyfikacja FCI – nr wzorca: 262

• Grupa V- Szpice i psy ras pierwotnych
• Sekcja 5 – Szpice azjatyckie i rasy pokrewne
• Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy.
• Pochodzenie: Japonia
• Rozmiar: Mały
• Długość życia: 10 do 16 lat

Wygląd

Najbardziej charakterystyczną cechą szpica japońskiego jest jego spektakularna i równomierna, biała szata. Jest silnie i proporcjonalnie zbudowany. We wrażeniu ogólnym, pies rasy szpic japoński jest dostojny i elegancki.

Szeroka i delikatnie zaokrąglona głowa jest proporcjonalna w stosunku do tułowia. Dobrze widoczna krawędź czołowa przechodzi w spiczastą, zaokrągloną na końcu kufę. Trójkątne uszy szpica japońskiego są raczej niewielkie, ale wysoko osadzone. Nos ma mały i czarny, oczy migdałowate i ukośne z obwódką w kolorze czarnym, tak samo, jak jego przylegające wargi. Japoński szpic może pochwalić się pięknym, mocnym i białym uzębieniem, które jest ustawione w zgryzie nożycowym.

Głowa osadzona jest na dosyć długiej i umięśnionej szyi, przechodzącej w prosty tułów o krótkim grzbiecie. Klatka piersiowa szpica japońskiego jest mocno wysklepiona, szeroka oraz głęboka, a brzuch podciągnięty. Proporcjonalnej długości, wysoko osadzony na zadzie ogon jest noszony nad grzbietem.

Ten śnieżnobiały pies ma mocno ukośne łopatki, proste przedramiona z łokciami przylegającymi ciasno do umięśnionych kończyn.

Słynna już sierść psów rasy szpic japoński składa się z dwóch warstw. Mają bardzo gęsty, a przy tym lekki i miękki podszerstek, oraz prosty włos okrywowy. Krótki włos okrywa okolice uszu, pyska, przedramion oraz miejsca poniżej stawu skokowego. Długi zaś występuje na reszcie ciała, w szczególności na szyi i łopatkach. Także ogon jest obficie owłosiony i tworzą się na nim pióra. Warto zauważyć, że ta biel jest jedynym akceptowalnym przez hodowców kolorem umaszczenia.

Wielkość i waga

Rasa wykazuje się niewielkim dymorfizmem płciowym. Wzorzec FCI ustala zakres wysokości rasy szpic japoński w następujących przedziałach:

Wysokość w kłębie: Pies: 30 do 38 cm

Suka: 28 do 36 cm

Wzorzec nie określa przedziałów wagowych, jednak jest to mniej więcej:

Przybliżona waga: 6 do 10 kg w przypadku obu płci

Zdrowie 

Szpic japoński może sprawiać wrażenie delikatnego psa, a to ze względu na rozmiary, jak i urok, który wokół roztacza. W istocie jest to pies silny i odporny na choroby, a dożyć może nawet szesnastu lat.

Mimo to, jest kilka problemów, z którymi szpic może się borykać.

Jeśli chodzi o odporność na skrajne temperatury, szpic japoński świetnie radzi sobie z opadami i zimnem, jednak wysokie temperatury stanowią dla niego ryzyko udaru cieplnego, dlatego, jak w przypadku wielu innych psów, w ciepłe lato należy zapewnić mu dostęp do zacienionego miejsca oraz świeżej wody.

Na co najczęściej choruje szpic japoński?

• zły zgryz (wada genetyczna)
• zwichnięcie rzepki
• choroby oczu
• alergie skórne

Jak pielęgnować szpica japońskiego?

Pielęgnacja tych małych czarusiów nie jest wymagająca. Wystarczy szczotkowanie raz w tygodniu, aby utrzymać urodę sierści. Tylko w okresie linienia czynność ta powinna być powtarzana częściej.

Częste kąpiele nie są wskazane i powinny odbywać się tylko w ostateczności. Dobrą praktyką w przypadku wszystkich psów jest regularne sprawdzanie stanu zębów, uszu, oczu, gruczołów okołoodbytowych, a także podcinanie pazurów.

Żywienie – jaka karma dla szpica japońskiego?

Mały piesek nie jest pod tym względem bardzo wymagający. Zadowoli się zarówno karmą przygotowywaną w domu, jak i gotowym pożywieniem wysokiej jakości.

Charakter i zachowanie szpica japońskiego

Pies ten jest bardzo czuły i wylewny w stosunku do wszystkich osób, które zna. Dystansuje się jednak wobec obcych, którym ufa. W zawiązku z tym konieczna jest prawidłowa socjalizacja od okresu szczenięcego.

Szpic japoński ma charakter bardzo żywiołowy i jest chętny do zabaw, jednak w domu z reguły potrafi zachować spokój. Wyjątkiem będzie sytuacja, w której jest znudzony i pozbawiony odpowiedniej stymulacji, może nawet zacząć niszczyć domowe przedmioty, szczególnie jeśli nie przyzwyczaimy go stopniowo do samotności.

Mimo iż szpic japoński pozbawiony jest instynktu łowieckiego i nie ma skłonności do ucieczek, wykazuje pewną dozę niezależności i nieposłuszeństwa.

Szpice japońskie, w związku ze swoją nieufnością, oraz faktem, że dużo i głośno szczekają w sytuacji zagrożenia, sprawdzają się nieźle jako pies ostrzegawczy, jednak ich wygląd z reguły nie jest w stanie nikogo odstraszyć.

Warunkiem powodzenia procesu szkolenia szpica japońskiego jest rozpoczęcie nauki w momencie, kiedy tylko szczeniak trafi do domu. Najlepiej sprawdzą się metody szkolenia pozytywnego i wzmacniane nawyków poprzez nagrody oraz zabawę.

Szpic japoński ma duże potrzeby węchowe i społeczne, a także potrzebuje przestrzeni na pozbycie się nadmiarów energii, dlatego ważne i konieczne są regularne spacery (nawet trzy razy dziennie).

Pies tej rasy jest z reguły w stanie dobrze dogadać się z innymi zwierzętami domowymi, o ile będą obecne w jego życiu już od małego. Szpic japoński nie przepada jednak za innymi psami, szczególnie jeśli wykazują się natrętnym charakterem.

Warto wspomnieć, że w obrębie rasy szpica japońskiego występują dwie odmiany, które trochę różnią się zarówno wyglądem, jak i charakterem.

• Typ Hi-Crown: spokojny, zrównoważony, a nawet przyjazny dla obcych. Toleruje inne psy, chętnie się bawi, szybko uczy i będzie świetnym psem do towarzystwa
• Typ Lassie: niezwykle żywiołowy i czujny. Dobry stróż, który głośno szczeka. Ostrożny i nieufny wobec nieznanych mu psów i ludzi. Całkowicie podporządkowany właścicielowi chciałby dominować inne czworonogi.

Szpic japoński a dzieci

Jeżeli nauczymy dzieci odpowiedniego podejścia do psa i szacunku dla zwierząt, będą one w stanie dobrze dogadać się ze szpicem, który uwielbia spędzać czas na zabawie z dziećmi.

Czy szpic japoński nadaje się do bloku, domu, mieszkania, na wsi?

Ten mały pies może dostosować się do każdych warunków bytowych. W prawdzie czuć się będzie najlepiej w domu z ogrodem, tak, o ile zadbamy o jego potrzeby ruchowe, odnajdzie swoje miejsce również w małym, miejskim mieszkaniu.

Historia rasy

Pochodzenie szpica japońskiego nie jest do końca wyjaśnioną kwestią. Wysnutych zostało kilka hipotez. Niektórzy zwracają uwagę na szpice niemieckie, które trafiły do Japonii w okresie międzywojennym, jednak taką hipotezę odrzucają sami Japończycy. Oni to z kolei twierdzą, że przodkowie rasy przybyli na ich wyspy z Ameryki Północnej jako rasa american eskimo, która to do złudzenia przypomina szpice japońskie.

Białe szpice dotarły do Japonii również ze wschodnich części Syberii, kiedy to Japończycy okupowali Mandżurię, czyli na początku XX wieku. Były to małe, białe łajki, które towarzyszyły emigrantom rosyjskim po wydarzeniach rewolucji październikowej.

Wszystkie te hipotezy składają się na następujące wnioski: w szpicu japońskim płynie prawdopodobnie krew zarówno amerykańskich eskimo, białych łajek syberyjskich, jak i białych szpiców niemieckich.

Co ciekawe, american eskimo jest psem o korzeniach europejskich, a co za tym idzie, szpic japoński jest raczej psem europejskim, a już na pewno nie etnicznie japońskim, gdyż nie ma on nic wspólnego z typowo japońskimi szpicami, jak na przykład akita i shiba.

Wystawowy debiut szpica japońskiego przypada na rok 1921, kiedy to zaprezentowano go na wystawie w Tokio. Następnie, w latach 1925 do 1936 roku ulepszano rasę, importując inne białe szpice z Australii i Chin, a także z Kanady i USA.

Nie licząc Japonii, ten śnieżnobiały piesek jest najbardziej popularny w europejskich krajach (Szwecja, Finlandia, Dania i Włochy).

Próbowano rozpocząć hodowlę psów tej rasy w Polsce, sprowadzając w 1998 parę szpiców japońskich, jednak nie doczekała się ona potomstwa.

Ciekawostki o szpicu japońskim

• szpic japoński ma tak naprawdę europejskie pochodzenie
• bywa po angielsku przezywany „Cloud Dog”, czyli pies z obłoków, pies ze chmur.

Ile kosztuje szpic japoński?

Koszt zakupu psa zależy od jego wieku, pochodzenia oraz płci. Cena, którą przyjdzie nam zapłacić za szczeniaka rasy szpic japoński z rodowodem z hodowli zarejestrowanej w FCI to około: 3000 zł.

Miesięczny koszt utrzymania tego małego psa jest niski i oscyluje w granicach: 100 zł miesięcznie.

Wady i zalety szpica japońskiego