Toy Spitz, Pomeranian, Pommer lub Pommerlo
Szpic miniaturowy, zwany również pomeranian to jedna z wdzięcznych ras psów salonowych „na kolanka”. Jego charakterystyczne lisie, rude umaszczenie, czarne okrągłe oczy i długa, piękna sierść sprawiają, że szpic miniaturowy jest jedną z bardziej pożądanych ras, które, chociaż nie odnajdą się np. na wsi – na wolnym wybiegu, doskonale czują się w mieście i niewielkich mieszkaniach. Jednak warto zawsze pamiętać, że rodzina szpiców to psy stróżujące. Co musisz wiedzieć przed zakupem psa tej rasy? Dla kogo będzie najlepsza?
Spis treści
Klasyfikacja FCI— nr wzorca: 97
- Grupa V – Szpice i psy ras pierwotnych.
- Sekcja 4 – Szpice europejskie.
- Nie podlegają próbom pracy.
- Pochodzenie: Niemcy
- Rozmiar: Małe
- Długość życia: 12 do 16 lat
Wygląd
Wzrost i waga
Pomeranian, szpic miniaturowy, jak sama nazwa wskazuje, zalicza się do grupy psów małych. Szpice miniaturowe poruszają się lekko, płynnie i z gracją. Nie drobią kroków, podczas spacerów wydawałoby się, że niemal „płyną” nad ziemią. To właśnie z uwagi na niesłychaną grację i wyjątkowy wygląd wzbudzają niemałe zainteresowanie. Szpice mają bardzo gęstą i puszystą sierść. Mają niewielką głowę, duże, okrągłe, czarne oczy, spiczaste uszy (niczym lis) i wysoko osadzony, zakręcony i niesłychanie puszysty ogon.
Szpice ważą niewiele – ich prawidłowy ciężar ciała mieści się w przedziale od około 2 do 3,5 kg. Wysokość w kłębie, czyli najwyższym odcinku grzbietu wynosi zaś zaledwie 18 – 22 cm. Pies wydaje się większy z uwagi na gęstą, sterczącą sierść. Szata szpica jest bardzo gęsta, podwójna z podszerstkiem. Włosy są dość sztywne, proste, ale miłe w dotyku. Szpic miniaturowy, czyli pomeranian, występuje w kilku wersjach kolorystycznych, przy czym pomarańczowa, „lisia” jest najpopularniejsza. Sierść szpica występuje również w kolorach brązowym, czarnym, podpalanym czarnym, łaciatym i kremowym.
Pies i suka: we wzorcu tej rasy, pies i suka nie odznaczają się od siebie wagą i wzrostem. Można zatem przyjąć, że obie płcie mają wzrost mieszczący się w przedziale 18-22 cm, a ich waga wynosi od około 2 do 3,5 kg
Zdrowie
Podobnie, jak w przypadku psów innych ras – pomeranian, szpic miniaturowy ma predyspozycje do nabywania określonych, typowych dla niego chorób. W przypadku psa rasy pomeranian są to predyspozycje do udarów (psy źle znoszą upały), chorób skóry i serca.
Na co najczęściej chorują szpice miniaturowe?
Jeżeli chodzi o genetyczne uwarunkowania do chorób, szpice miniaturowe mogą również mieć dziedziczną skłonność do łysienia X, która charakteryzuje się tym, że pies traci duże ilości sierści głównie z łap, tułowia i ogona. Niestety alopecia X, bo tak nazywane jest to schorzenie, nadal nie jest do końca zbadane, dlatego nie poznano również skutecznej metody jego leczenia. Szpice mają skłonność do kruchości skóry na tle hormonalnym. Kolejnym schorzeniem psów tej rasy jest choroba Botalla, która powoduje przeciążenie układu krwionośnego. Pomeraniany mają skłonność do cukrzycy i nadczynności tarczycy, mogą również mieć predyspozycje do powstania przepukliny i zwichnięcia rzepki.
Można jednak przyjąć, że mimo opisanych wyżej skłonności do chorób – szpice są psami długowiecznymi, które raczej rzadko chorują. Nie jest to zdecydowanie jedna z delikatniejszych ras.
Jak pielęgnować szpica miniaturowego?
Gęsta, długa sierść szpica miniaturowego wymaga regularnego trymowania i wyczesywania. Przyszły właściciel szpica musi zatem przygotować się na to, że naprawdę sporą część czasu poświęci na jego wyczesywanie, mycie i pielęgnowanie. Regularne kąpiele w ciepłej wodzie z dodatkiem profesjonalnych szamponów dla psów z takim typem sierści, skutecznie usuwają martwe włosy, zanieczyszczenia i ułatwiają rozczesywanie.
Trymowanie zaleca się wykonywać raz, dwa razy na 2-4 miesiące, a kąpiele wykonywać w razie potrzeby. Warto wybierać kosmetyki do pielęgnacji dla psów ze skórą wrażliwą. Uszy psa nie są trudne w utrzymaniu. Wystarczy po prostu zaglądać do nich raz na jakiś czas i sprawdzać, czy nie gromadzą się w nich złogi woskowiny.
Żywienie – jaka karma dla szpica miniaturowego?
Podobnie, jak w przypadku innych psów – szpice miniaturowe powinny otrzymywać profesjonalną karmę dla psów małych, z długą sierścią, lub stricte dla szpiców. Co prawda ta rasa nie ma tendencji do tycia, ale psy nie powinny być przekarmiane.
Karma dla małych szpiców musi zawierać wszystkie niezbędne składniki odżywcze, tłuszcze i minerały, które wpłyną na stan zdrowia skóry, sierści i ogólnie – całego organizmu czworonoga. Warto zwrócić uwagę na zawartość mięsa w karmie, a także obecność kwasów tłuszczowych z grupy OMEGA, błonnika i niezbędnych minerałów do utrzymania mocnych kości i zdrowych zębów.
Szpicom miniaturowym najlepiej służy dieta mieszana. Polega ona na łączeniu profesjonalnych karm mokrych i suchych w prawidłowej konfiguracji, która w pełni uwzględnia zapotrzebowanie energetyczne psa. Dorosłe, zdrowe psy karmi się 2 do 4 razy dziennie niewielkimi porcjami (warto zasugerować się tabelą na opakowaniu karmy producenta). Pies musi mieć stały dostęp do wody pitnej.
Starsze psy, z uwagi na możliwe problemy z ubytkami zębowymi, mogą preferować miękką, mokrą karmę, której jedzenie nie będzie sprawiało im dyskomfortu.
Charakter i zachowanie szpica miniaturowego
Szpice są wesołe, żywiołowe i bardzo wierne – oddane. Potrzebują ze strony opiekuna dużo uwagi i zainteresowania. Jeśli ich nie otrzymają – mogą skutecznie się o nie upomnieć. Szpice chętnie dzielą swoje terytorium z innymi zwierzętami domowymi, ponieważ nie mają tak silnego instynktu łowieckiego, jak inne rasy. Szpice są bardzo towarzyskie, ale i… głośne. Jako typowe psy z charakterem stróża, mogą dość intensywnie reagować na każdą obcą osobę, którą usłyszą lub wyczują.
Są to psy energiczne, które potrzebują dużej dawki ruchu. Szpice nadają się co prawda do niewielkich mieszkań, ale przyszły właściciel musi im zapewnić rozrywkę. Niewybawione psy mogą usiłować rozładować energię na inny sposób – niszcząc przedmioty, buty, meble. Mogą być zatem idealnym kompanem dla bardziej aktywnej osoby starszej, a także osób, które aktywnie uprawiają sport.
Z uwagi na naprawdę sporą dawkę naturalnej radości i nadmiar energii – szpice miniaturowe wymagają konsekwentnego podejścia i tresury.
Szpic miniaturowy a dzieci
Szpice miniaturowe nie są idealnymi psami do wychowywania się z dziećmi. Nie przepadają po prostu za typem zabaw najmłodszych, który charakteryzuje się podnoszeniem, ściskaniem, ciągnięciem itp. Szpice nie przejawiają agresji, ale mogą wyraźnie wyznaczać granice zabawy i ostrzegawczo warczeć, lub łapać zębami. Jeśli w Twoim domu jest dziecko i szpic – musisz nadzorować ich wspólne zabawy. Najlepiej jednak aby ta rasa wychowała się w domu ze starszymi już dziećmi, które są bardziej świadome i delikatne.
Czy szpic miniaturowy nadaje się do bloku, domu, mieszkania, na wieś?
Pomeranian – szpic miniaturowy, świetnie czuje się w domu i mieszkaniu. Mimo że szpice to świetne psy stróżujące, tej miniaturowej rasy nie poleca się do domów na wsi, w których będą miały za zadanie pilnować obejścia. Jest to bowiem typowy pies do towarzystwa, który najlepiej czuje się w bliskim towarzystwie człowieka.
Historia rasy
Pomeranian, szpic miniaturowy pochodzi z terenów Europy Środkowej i Północnej. Co ciekawe, nazwa pomeranian pochodzi od „pomorze”. Chociaż psy tej rasy podróżowały po całej Europie, krajem patronackim szpiców miniaturowych są Niemcy. Te małe, eleganckie i pełne gracji czwórnogi cieszyły się szczególną popularnością „na salonach”, gdzie były ulubionymi pupilami arystokracji i rodzin królewskich. Rodzina szpiców dzielona jest ze względu na wielkość – aktualnie istnieje aż 5 kategorii wielkościowych psów tej rasy.
Ciekawostki o szpicach miniaturowych
- Szpice miniaturowe z racji budowy swojego ciała, przynajmniej do ukończenia 6-8 miesiąca życia nie powinny wchodzić i schodzić po stromych schodach.
- Jeden ze szpiców przeżył katastrofę Titanica!
- Przodkami szpica były rasy takie jak husky, szpic wilczy, czy samojed!
- Jeden ze szpiców – „infulencerów” zgromadził na swoim koncie na Instagramie przeszło 16 milionów obserwujących!
Ile kosztuje szpic miniaturowy?
Szpice miniaturowe są psami bardzo kosztownymi. Za szczenię tej rasy trzeba zapłacić od 3000 do nawet 10 000 złotych! Cena jest uzależniona od prestiżu hodowli i linii genealogicznej psa. Wybór szczenięcia z zarejestrowanej, legalnej hodowli realnie wpływa na zredukowanie ryzyka występowania chorób genetycznych.
Wady i zalety szpiców miniaturowych
Szpic miniaturowy to prawdziwy arystokrata – Europejczyk. Jego gęsta, bujna sierść i pełna gracji sylwetka sprawiają, że trudno obok nich przejść obojętnie. Miniaturowa wersja tej rasy doskonale sprawdza się w mieście, jednak nie można zaliczyć jej do kanapowej. Pomeranian, szpic miniaturowy potrzebuje dużo aktywności – czy to w formie zabawy, czy spacerów.
