Deutscher Spitz

Szpice niemieckie to piękna i efektowna grupa psów, która obejmuje szpice uznane przez FCI pod jednym numerem wzorca. Występuje w pięciu odmianach: szpic wilczy, duży, średni mały i miniaturowy. Szpice niemieckie należą do psów czujnych. Są żywiołowe i ruchliwe, silnie przywiązują się do właściciela.

Spis treści

Klasyfikacja FCI – nr wzorca: 97

  • Grupa V – Szpice i psy pierwotne
  • Sekcja 4 – Szpice europejskie
  • Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy
  • Pochodzenie: Niemcy
  • Rozmiar:
    • Wilczy,
    • Duży,
    • Średni,
    • Mały,
    • Miniaturowy (Pomeranian)
  • Długość życia: 13 do 15 lat

Wygląd

Szpic niemiecki, między swoimi odmianami, różni się w zasadzie tylko kolorem umaszczenia i paroma cechami anatomicznymi.

Głowa szpica jest średniej wielkości i ma bardzo lisi charakter. Szeroka u podstawy zwęża się klinowo w kierunku czubka nosa. Stop psów tej rasy jest średnio zaznaczony. Kufa jest proporcjonalna w stosunku do czaszki, niewydłużona. Lekko skośne oczy w kształcie migdała są średniej wielkości i ciemne, a powieki czarne. Charakterystyczne uszy są osaczone blisko siebie i wysoko. Noszone pionowo i sztywne na końcach są małe, spiczaste i trójkątne. Uzębienie szpica niemieckiego ustawione jest w pełnym zgryzie nożycowym, chociaż zgryz cęgowy też jest dopuszczalny. Bardzo mocne kły zachodzą dokładnie na siebie.

Szpic niemiecki ma średniej długości szyję, która jest szeroka u nasady i lekko łukowata. Nie ma podgardla i okryta jest grubym oraz gęstym włosem, który tworzy bogatą kryzę. Tułów szpiców niemieckich charakteryzuje się głęboką, dobrze wysklepioną klatką piersiową, która powinna być tak długo, jak to możliwe. Grzbiet, który z kolei powinien być możliwie jak najkrótszy jest prosty i mocny. Również krótkie i mocne lędźwie są szerokie. Fantastycznie owłosiony i rozmachany ogon osadzony jest wysoko i skraca zaokrągloną sylwetkę szpica. Osadzony wysoko jest średniej długości i skierowany ku górze, by następnie zakręcać się nad grzbietem, nad którym spoczywa stabilnie. Podwójny skręt ogona jest dopuszczalny.

Szata psów rasy szpic niemiecki jest niesłychanie gęsta, puchata, obfita i piękna, a podobnych epitetów można wymienić jeszcze całą masę. Sterczy ona dzięki bogatemu podszerstkowi. Mają one typową dla rasy kryzę, która przypomina grzywę. Ogon ma charakterystyczny pióropusz

Dopuszczalne umaszczenie jest różne i zależy od typu wielkości:

  • Szpic wilczy (Keeshond) – różne odcienie szarości (szara cieniowana)
  • Szpic duży (Grossespitz) – czarny, brązowy, biały
  • Szpic średni (Mittlespitz) – czarny, brązowy, biały, pomarańczowy, różne odcienie szarości oraz inne barwy
  • Szpic mały (Kleinspitz) – czarny, brązowy, biały, pomarańczowy, różne odcienie szarości oraz inne barwy
  • Szpic miniaturowy (Pomerian, Zwergspitz) – czarny, brązowy, biały, pomarańczowy, różne odcienie szarości oraz inne barwy

Wielkość i waga

Wzorzec rasy FCI określa zakresy wysokości w kłębie szpica niemieckiego w zależności od typu wielkości w następujący sposób:

Wysokość w kłębie:

  • Szpic wilczy – 49 cm +/- 6 cm
  • Szpic duży – 45 cm +/- 5 cm
  • Szpic średni – 35 cm +/- 5 cm
  • Szpic mały – 27 cm +/- 3 cm
  • Szpic miniaturowy – 21 cm +/- 3 cm

Wzorzec nie określa dokładnie zakresów wagowych, stwierdzając tylko, że powinna być ona dostosowana do wielkości, jednak w przybliżeniu są to następujący wartości:

Waga:

  • Szpic wilczy – 25 do 29 kg
  • Szpic duży – 15 do 25 kg
  • Szpic średni – około 11 kg
  • Szpic mały – około 4 kg
  • Szpic miniaturowy – około 2 kg

Zdrowie 

Mimo swojej delikatnej powierzchowności, szpic niemiecki to w istocie bardzo krzepki, wytrzymały i długowieczny pies. Obwity włos zapewnia psom tej rasy dobrą ochronę zarówno przed upałami, jak i zimnem, jednak długotrwała ekspozycja na słońce doprowadzić do udaru cieplnego, należy więc jej unikać. Choroby uwarunkowane genetycznie zdarzają się rzadko i jest ich niewiele.

Na co najczęściej choruje pies rasy szpic niemiecki?

  • zwichnięcie rzepki
  • zaćma
  • postępujący zanik siatkówki (PRA)
  • dysplazja siatkówki (RD)

Jak pielęgnować szpica niemieckiego?

Mimo swojego imponującego owłosienia, szpice niemieckie nie są wymagający w pielęgnacji. Wystarczy szczotkowanie sierści raz w tygodniu, zarówno z włosem, jak i pod włos. Tylko w okresie linienia warto robić to częściej.

Szpic niemiecki nie trzyma brudu, a ich długi i twardy włos można szybko doprowadzić do porządku po spacerze. Częste kąpiele mogą zmienić ochronne właściwości oraz wygląd futra. W związku z tym nie należy go kąpać częściej niż dwa razy w tygodniu.

Żywienie – jaka karma dla szpica niemieckiego?

Szpic niemiecki nie jest wymagający jeśli chodzi o dietę. Nie wykazuje skłonności do tycia, ani nie je zbyt dużo. Sprawdzą się gotowe karmy wysokiej jakości, jednak najlepsza będzie dieta przygotowywana w domu i oparta na świeżych warzywach i surowym mięsie.

Charakter i zachowanie szpica niemieckiego

Szpic niemiecki to bardzo wierny i przywiązany do właściciela pies, bez względu na odmianę. Jest niezwykle dobroduszny i dobrze komunikuje się w ludźmi w swoim otoczeniu. Mimo, iż szpic niemiecki jest bardzo żywiołowy i pełen wesołości, to gdy odpoczywa, ciężko jest zakłócić spokój tego psa.

Dobre zdolności adaptacyjne oraz podatność na szkolenie wskazują na wysoką inteligencję szpiców niemieckich. W szkoleniu jednak nie lubi brutalności. Musi ono być cierpliwe, konsekwentne i życzliwe. Abyśmy mogli czuć się komfortowo podczas spacerów, gdy puszczamy psa wolno, należy szybko nauczyć go przychodzenia na nasze zawołanie.

Wobec obcych szpic niemiecki zachowuje ostrożny dystans i obdarzenie zaufaniem nowo napotkanych osób przychodzi mu z trudem. Szczeka bardzo głośno i ostro w obliczu podejrzanych osób i dziwnych dźwięków, jednak to zachowanie można ograniczyć odpowiednio wczesną socjalizacją i nauką uspokajania.

Małych rozmiarów szpic niemiecki nie sprawdzi się jako stróż, gdyż po prostu nie jest w stanie nikogo nastraszyć, jednak ich wrodzona nieufność oraz umiejętność dawania głosu sprawiają, że większych rozmiarów psy sprawdzą się nieźle na tym stanowisku.

Jeśli zadbamy o poprawną socjalizację, to szpic niemiecki dogada się bezproblemowo zarówno z innymi psami, jak i kotami.

Pięć różnych rozmiarów szpica sprawia, że każdy znajdzie odpowiedni dla siebie rozmiar, a niedoświadczony właściciel nie będzie miał problemów, gdyż szpic niemiecki uczy się łatwo i jest niezmiernie towarzyski.

Szpic niemiecki a dzieci

Jeśli nauczymy dzieci odpowiedniej komunikacji z psem i szacunku do niego, stanie się on wspaniałym i chętnym kompanem do wspólnych zabaw.

Czy pies rasy szpic niemiecki nadaje się do bloku, domu, mieszkaniu, na wsi?

Szpic niemiecki to raczej salonowy piesek. Nie będzie miał problemów z życiem w mieszkaniu i w miejskim środowisku. Większe odmiany mogą nawet mieszkać na zewnątrz bez większych problemów.

Historia rasy

Mimo, iż formalnie szpic niemiecki jest rasą młodą, bo uznaną całkiem niedawno, to jej pochodzenie sięga epoki kamienia. Teoria mówi, iż pies ten pochodzi od psa torfowego (canis familiarsi palustris), jednak zdarzają się tacy, którzy poddają to w wątpliwość.

Do XIX wieku szpic niemiecki był wielkościowo taki, jak dzisiejszy szpic średni. Nazywany potocznie „psim psem” był często przedstawiany w nie do końca pozytywnym świetle. Używali go głównie chłopi i robotnicy jako psa stróżującego i ogólnoużytkowego. Pogardliwe opinie mówiło o ich mizernej, podobnej do właścicieli kondycji. Wobec takich zarzutów hodowcy postanowili poprawić i udoskonalić rasę.

Rasa prężnie rozwijała się w Niemczech, by w końcu w 1899 roku powstał Związek Szpiców Niemieckich. Uporządkował on rasę pod względem wielkości, która już wtedy była bardzo zróżnicowana. Z początku rozdział był tylko na te duży i mało, a gdy okazał się niewystarczający, przyjęto pięć wielkości, co obowiązuje do dziś.

Szpic niemiecki to nie tylko zasługa Niemców, ale też Brytyjczyków (pomeranian) i Holendrów (szpic wilczy), którzy dorzucili swoje trzy grosze w procesie udoskonalania rasy.

Ciekawostki o szpicu niemieckim

  • król Wilhelm II Wirtemberski miał dwa szpice, z którymi często spacerował po Stuttgarcie. Ludność go uwielbiała, a jest on teraz uwieczniony ze swoimi psami na pomniku, który stoi na placu Wilhelma w tymże mieście.

Ile kosztuje szpic niemiecki?

Cena szpica niemieckiego zależy od jego wieku, oraz płci, a także od renomy hodowli, z której pochodzi. Średnio, pies rasy szpic niemiecki z hodowli zarejestrowanej przez FCI to koszt: od 3500 do 5000 zł, a cena rośnie wraz z wielkością psa.

Miesięczna cena utrzymania oczywiście również od tego zależy i jest to mniej więcej: 80 do 150 zł.

Wady i zalety szpica niemieckiego

Zalety
  • Przywiązany do rodziny.
  • Łatwy w wychowaniu.
  • Przystosuje się do każdych warunków mieszkaniowych.
Wady
  • Szczekliwy.
  • Intensywne okresy linienia.
  • Bywa uparty.
We will be happy to hear your thoughts

Dodaj Odpowiedź

ZooCena.pl
Logo